Środowisko i higiena w rozwoju dziejowym,Kuchnia w średniowieczu

Średniowiecz e przy stole siadano, jedzono rękoma, myto ręce. Kuchnia polska: zboża, ryby, dzikie zwierzęta, bób, soczewica, płody leśne, warzywa  ( marchewka, ogórki. kapusta). REGALE – insygnia królewskie, przywilej królewski polowania na dzikie zwierzęta, bicie  monet, wydobywania minerałów. Pito: wodę , piwo, wino, napary ziołowe, mleko, serwatkę, maślankę, miód. Średniowiecze zostawia: naczynia gliniane, drewniane, zastawa cynowa, srebrna, złota,  kubki, łyżki, czary, nóż. Epoka nowożytna. Zmieniono sposób przyprawiania potraw – dodano zioła. Katarzyna Medycejska – wprowadziła do Francji makaron ( z Chin – Marco Polo) I książka kucharska – 1653 r. Pierre La Varenne. Uczta nowożytna – dużo jedzenia ( świadczyło o zamożności), dużo alkoholu, drób  jedzono palcami. Na dworze w kuchni: 1. Kuchmistrz – pośrednik  pomiędzy kucharzem a jadalnią, ma nadzór nad sprzętem  kuchennym, odpowiadał za sztućce. Strukczaszy  2. Stolnik – odpowiada za podawanie do stołu, funkcje pełnione przez baronów; 3. Cześnik – dolewał do kielicha królowi/ pił przez królem; 4. Podczaszy dolewał do kielicha do gości; 5. Krojczy – odpowiedzialny za krojenie potraw – próbowanie potraw;  6. Piwniczny. Królowa Bona Sforza wprowadziła warzywa: pomidory, rzodkiew, sałata. Tabu pokarmowe – istniejący w określonych grupach społecznych lub kulturowych  świadomy zakaz spożywania pokarmu pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego. ... zobacz całą notatkę