„ Środowisko gazowe człowieka.” I Wstęp W skład środowiska człowieka wchodzą wszystkie elementy znajdujące się w otoczeniu człowieka lub populacji, które wzajemnie na siebie oddziałują. Wyróżniamy w tym środowisku : Fizjosferę - część abiotyczną Biosferę (ekesferę ) - tworzy powłokę biotyczną, na którą składają się organizmy żywe. Dla potrzeb tematu mojej pracy będzie nas interesowała fizjosfera, w skład której wchodzą czynniki abiotyczne. Czynniki abiotyczne to oddziaływanie nieożywionych elementów środowiska na organizmy. Wyróżniamy następujące czynniki : temperatura, ilość wody, ilość światła, powietrze będące źródłem tlenu, dwutlenku węgla, azotu i innych gazów, prądy, ciśnienie, ilość składników pokarmowych ( makro- i mikroelementów), pH ( odczyn ), zasolenie, zawartość substancji toksycznych. Warstwę powietrza otaczającą glob ziemski nazywamy atmosferą. Termin ten pochodzi z greckiego : atmos = duch, para oraz sphaira = kula. Całość powietrznej osłonki kuli ziemskiej umownie dzielimy na 4 warstwy. Pierwszą, otaczającą bezpośrednio kulę ziemską, zwiemy troposferą. Sięga ona do wysokości mniej więcej od 8 do 17 kilometrów w zależności od tego, czy jest to na biegunie (8-9 km), czy w pasach umiarkowanych ( 11-12 km), czy yeż równiku ( 16-17 km ). Drugą warstwę zwiemy stratosferą. Warstwa ta rozpoczyna się od górnej granicy troposfery i sięga do wysokości od 80 do 90 km. Trzecią warstwę stanowi jonosfera rozciągająca się odgórnej granicy stratosfery i sięgająca od 800 do 1000 km. Czwarta warstwa, zwana strefą rozsiania sięga od górnej granicy jonosfery do wysokości mniej więcej 28 000 km nad biegunami a 42 000 km nad równikiem. Jest to wysokość, na której teoretycznie masa ziemi może jeszcze przyciągać poszczególne cząsteczki powietrza, ale niezależnie od przyciągania z tej właśnie warstwy ulatują one do przestrzeni kosmicznej. Stosunek wzajemny mas powietrza w wymienionych 4 warstwach utrzymuje się w mniej więcej stałych granicach, wynosząc w troposferze około 79-80% całości, w stratosferze około 20%, w jonosferze około 0,5%, a w sferze rozsiania stanowi zupełnie już nikły, nie dający się uchwycić odsetek. Charakterystyczną ceche troposfery stanowi jej temperatura, zmniejszającą się stale i regularnie, w miarę posuwania się do górnych warstw. Obniżenie wynosi około 6 ° C na każdy kilometr. Do dalszych jej wyłącznych właściwości należy zawartość pary wodnej w składzie powietrza, duże zapylenie od zetknięcia się z ziemią i ruch powietrza w kierunku pionowym. W przeciwieństwie do troposfery, w stratosferze, której granicę umownie oznaczamy na wysokości ustania obniżki temperatury
(…)
… sobie zdac sprawę z jej właściwości chemicznych i fizycznych, a ponadto z kompleksowego działania czynników atmosferycznych na organizm człowieka.
Pod względem chemicznym powietrze stanowi mieszaninę zwykłą gazów o różnym stosunku procentowym. W skład tej mieszaniny wchodzą: Azot (N2)
78,08%, tlen ( O2 ) 20,95%, szlachetne gazy, jak hel, neon, krypton, ksenon, argon itp. 0,96% oraz bezwodnik kwasu węglowego…
… ze zwiększonego ciśnienia do ciśnienia normalnego azot może się wydzielać we krwi w postaci pęcherzyków. Jest on wówczas szkodliwy dla zdrowia, a nawet niebezpieczny dla życia. Pęcherzyki azotu powodują wystąpienie choroby kesonowej.
3. Dwutlenek węgla ( CO2 ), zwany inaczej bezwodnikiem kwasu węglowego, jest gazem bezbarwnym i bezwonnym. Gromadzi się w dolnych partiach atmosfery, ponieważ jest gazem cięższym…
… zwiększonej ilości dwutlenku węgla nie stwierdzono w zasadzie szkodliwego działania tego gazu na ustrój . Niewielkie jednak podwyższenie jego ilości prowadzi do zwiększonej liczby oddechów, co związane jest z pobudzeniem czynności ośrodka oddechowego w rdzeniu przedłużonym . W przypadku gromadzenia się w pomieszczeniu dwutlenku węgla wydychanego przez ludzi, w ilościach przekraczających normę (0,1…
…, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicz, W-wa 1981
11. C. Korczak, Higiena - ochrona zdrowia, PZWL, W-wa 1969
12. W. Feliński, Pomoc doraźna, PZWL, W-wa 1960
13. S.P. Chromow, Meteorologia i klimatologia, PWN, W-wa 1973
14. W. Okółowicz, Klimatologia ogólna, PWN, W-wa 1969
10
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)