Średniowieczne przekłady biblijne. * Septuaginta od najdawniejszego, legendarnego przekazu, tzw. tłumaczenie siedemdziesięciu
najdawniejszy przekład Starego Testamentu
III-II w. p.n.e.
Wulgata tzn. powszechnie używane (tłumaczenie)
przekład całej Biblii dokonany przez św. Hieronima (ok. 340-419)
w czasie późniejszym wielokrotnie rewidowana i oczyszczana z narosłych w wtrętów i pomyłek kopistów
sobór trydencki uznał ją za tekst autentyczny i urzędowy, obowiązujący w Kościele katolickim
w 1592r. ukazała się poprawiona i ostateczna jej wersja pod nazwą Wulgaty Sykstyńsko-Klementyńskiej Biblia królowej Zofii zwana też szaroszpatacką (od nazwy węgierskiej nazwy Szaros Patak, gdzie w bibliotece kalwińskiego gimnazjum kodeks ten był przechowywany)
całkowity przekład Starego Testamentu na zlecenie Zofii (Sonki), czwartej żony Władysława Jagiełły
ks. Andrzej z Jaszowic - jeden z tłumaczy
Piotr z Radoszyc - jeden z pisarzy, swoją pracę ukończył 6 maja 1455r.
z dwóch rękopiśmiennych egzemplarzy do czasu drugiej wojny światowej zachował się pierwszy, ale mocno zdefektowany (z 476 kart zostało 185), a z drugiego znaleziono 6 pojedynczych kart z tłumaczeniem różnych fragmentów ST
do tej pory nie odkryto żadnej części z tłumaczeniem NT, ale zakłada się jej istnienie
przypuszcza się, że w XV w. powstał całkowity przekład NT
badania porównawcze (przeprowadzone przez S. Urbańczyka i V. Kayasa) dowodzą, że polski tekst Biblii stanowi wierny przekład wersji czeskiej, a nie łacińskiej, jak sugerował Jan Łasicki
otwierający Księgę Genesis opis historii stworzenia stanowi bezcenny dokument formującego się stylu polskiej prozy narracyjnej
zrozumienie tekstu utrudniają:
archaiczne dziś cechy językowe
liczne bohemizmy
słowa już nie używane lub mające inne znacznie
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)