Dokładna tematyka notatki jest następująca: Kronika Polska Galla Anonima, Marcin Kromer, Gallus, Bolesława Krzywoustego, Papież Innocenty, Skład Apostolski, Pozdrowienie Anielskie, Księga Henrykowska, Bogurodzica, Kazania Świętokrzyskie, Kazania Gnieźnieńskie, Psałterz Puławski, Biblia Królowej Zofii, Wiersz o zachowaniu się przy stole, pierwsze teksty świeckie, przekłady Pisma Świętego, Psałterz Floriański, misterium, moralitet, kazanie, kronika, alegoria, epika rycerska, moralistyka, dydaktyzm, exemplum, wzór, przykład, zachęcanie, literatura parenetyczna, gesta, legenda, hagiografia, historiografia, terminy, pierwsze zabiegi o wprowadzeniu języka polskiego do życia publicznego, gesta, pieśni sławiące bohatera, średniowiecze w Polsce.
ŚREDNIOWIECZE W POLSCE
Średniowiecze - „wieki średnie”, łac. medium aevum (era średnia), termin wprowadzili przy końcu XV w. i pocz. XVI humaniści włoscy starając się określić odrębność ideową i kulturową nowych czasów. Epokę mijającą opatrzyli ujemnym znakiem wartości. Uznali za okres barbarzyństwa, upadku kultury i zaprzepaszczenie wielkiej tradycji antycznej. Zwolennikom terminu w znaczeniu negatywnym chodziło o to, by pomiędzy epoką starożytności antycznej i epoką odrodzenia owej starożytności napiętnować noc, okres ciemnoty i prymitywu, doby upadku oświaty i kultury. Jednym ze zwolenników negatywnego znaczenia terminu był Niemiec Krzysztof Cellarius (Keller). Takie stanowisko panowało do czasu aż nie znaleźli się badacze o bardziej obiektywnym spojrzeniu na dzieje i popatrzyli na epokę minioną jako na epokę autonomiczną, która miała swoje typowe dla siebie osiągnięcia. W epoce średniowiecza poszukuje się początków literatur narodowych w większości krajów europejskich. Określa się daty początkowe według zachowanych zabytków w języku łacińskim i językach narodowych. Początek średniowiecza (w Europie) wiąże się najcześciej z rokiem 476 (tj. upadek Cesarstwa Rzymskiego). Schyłek zaś z wydarzeniami historycznymi XV w., tzn. 1453 - upadek Cesarstwa Bizantyjskiego i 1492 - odkrycie Ameryki.
I FAZA nie jest znana, nic nie wiemy o istnieniu zjawisk literackich.
II FAZA rozpoczęta wraz z przyjęciem chrześcijaństwa (966) obejmuje wiek XI i XII - pewność o istnieniu piśmiennictwa
pierwsze teksty były dziełami cudzoziemców szerzących chrześcijaństwo, byli to Francuzi, Niemcy i Czesi, którzy wędrując na północ niosą z sobą sztukę czytania i pisania. Wszystko to, co powstało w XI i XII wieku jest piśmiennictwem wyłącznie łacińskim. Powstają: dokumenty, skromne zapisy kronikarskie, a raczej rocznikarskie (zapis roku i opowiedziane w kilku słowach znaczące wydarzenia) oraz zapisy o charakterze religijnym (zapisy modlitw i pieśni) autorami byli najczęściej duchowni. Na tle tych początkow trzeba wyróżnić tekst: Kronika Polska Galla Anonima (świadczący o dużym kunszcie autora) spisana w latach 1113 - 1116. Dzieło obszerne, wyróżniające się na tle innych, narracyjne, opowiadające o początkach Państwa Polskiego. Była zapisem cudzoziemca. Kim był autor? Niewiadomo: żył na przełomie wieku X i XII ale pewne aluzje w tekście mogą stanowić klucz co do jego pochodzenia. Najprawdopodobniej był zakonnikiem, benedyktynem pochodzenia francuskiego. Znany jest pod pseudonimem jaki wymyślił Marcin Kromer (kronikarz), który wyczytał aluzje w tekście sugerujące, że autor pochodzi z Francji (łac. Galia - Francja) Gallus, a imię Anonimu (bo nieznane). Dzieło które po nim zostało to dzieło imponujące na tle ówczesnego piśmiennictwa:
kro
(…)
… liturgii, który został zakończony Soborem Watykańskim II w 1962 r. (Jan XXIII), który zakończył w 1965 r. papież Paweł VI.
Sądownictwo - dotąd przewód sądowy toczył się w języku łacińskim lub niemieckim. Rota przysięgi składana była po łacinie i to właśnie ona była pierwszym tekstem, który zaczęto zmieniać. Również akta i listy sądowe zaczynają występować w języku polskim.
- w XIII w. powstały dwa ważne…
… występują zjawiska, które można zakwalifikować jako renesans. Typowymi autorami tego okresu są: Jan Ostroróg (pisarz polityczny, ok. 1436-1501), Jan Długosz (1415-1480)
Biernat z Lublina - poeta i tłumacz (nieznany jest rok urodzenia, zmarł ok. 1529 r.). Jest autorem charakterystycznym: zarówno autor literatury pięknej i folkloru. W jego twórczości spotykają się elementy literatury oficjalnej i ludowej…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)