doc zawiera 4 strony sprawozdania z hydrolizy z Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie.
Sprawozdanie porusza takie zagadnienia jak: definicja hydrolizy, co ulega hydrolizie, opis reakcji, pomiar pH, wskaźniki kwasowo-zasadowe, tabelka z zabarwieniami roztworu, a także przeprowadzane doświadczenie, które dotyczy określenia pH roztworu, powstałe w trakcie reakcje chemiczne oraz wnioski z tego doświadczenia.
Notatka pozwoli zapoznać się z przykładowym sprawozdaniem z hydrolizy oraz przygotować się odpowiednio do zajęć.
WPROWADZENIE TEORETYCZNE:
Hydroliza jest to proces rozkładu jakiejś substancji następujący pod wpływem wody. Hydrolizie ulegają:
sole słabych kwasów i mocnych zasad - w wyniku hydrolizy tego typu soli odczyn roztworu staje się zasadowy /pH>7/
sole mocnych kwasów i słabych zasad - tego rodzaju sole hydrolizują w roztworach wodnych powodując odczyn kwasowy.
sole słabych kwasów i słabych zasad - sole słabych kwasów i słabych zasad w roztworze wodnym ulegają hydrolizie, a odczyn wodnych roztworów tych soli może być słabo kwasowy, słabo zasadowy lub obojętny, zależnie od tego jaka jest moc utworzonych w wyniku hydrolizy kwasu i zasady.
Podczas rozpuszczania w wodzie soli mocnych kwasów i mocnych zasad ani jony H+ , ani jony OH - pochodzące od cząsteczki wody nie są wiązane przez jony soli. Sole tej grupy nie ulegają hydrolizie, a ich roztwory wykazują odczyn obojętny /pH=7/.
Ponieważ hydroliza jest reakcja jonów soli z cząsteczkami wody to po dodaniu niewielkiej ilości soli do wody otrzymamy roztwór, który zależnie od rodzaju rozpuszczonej soli może mieć odczyn obojętny, kwasowy lub zasadowy.
Hydroliza jest reakcją odwrotną do zobojętniania:
hydroliza
sól + woda kwas + zasada
zobojętnianie
Określenie amfoteryczność stosuje się do układów kwas - zasada wykazujących specyficzną właściwość, która powoduje, że zależnie od warunków mogą one zachowywać się jak kwasy, albo jak zasady. Kwasem nazywamy substancję, która może oddawać proton, a zasadą substancję, która może proton przyłączać. Zatem, zgodnie z tą definicją własności amfoteryczne mają substancje, które w reakcjach w roztworze mogą albo przyłączać albo oddawać protony. Substancje takie często nazywa się substancjami amfiprotycznymi lub amfolitami. W czystej wodzie stężenia jonów wodorowych i wodorotlenowych są sobie równe:
[H+] = [OH-] = 10-7 mol/dm3
Jeśli w roztworze:
[H+] = 10-7 mol/dm3 - roztwór jest obojętny
[H+] > 10-7 mol/dm3 - roztwór jest kwasowy
[H+] < 10-7 mol/dm3 - roztwór jest zasadowy
W celu wyrażenia kwasowości lub zasadowości roztworu (czyli tzw. odczynu roztworu) używa się pojęcia pH (tzw. współczynnika Sorensena), który został zdefiniowany jako ujemny logarytm ze stężenia molowego jonów wodorowych.
pH = -log [H+]
Zatem gdy:
pH = 7 roztwór jest obojętny
pH >7 roztwór jest zasadowy
pH <7 roztwór jest kwasowy
Znając stężenie jonów wodorowych bądź wodorotlenowych można korzystając z powyższego wzoru obliczyć pH roztworu.
Do pomiaru pH stosuje się wskaźniki kwasowo-zasadowe. Wskaźniki lub inaczej indykatory są to słabo zdysocjowane kwasy lub zasady organiczne, których jony wykazują odmienne zabarwienie niż zdysocjowane cząsteczki. Zmiana barwy wskaźnika zależy od pH roztworu. W wodzie wskaźniki ulegają częściowej dysocjacji i wytwarza się stan równowagi pomiędzy jonami a niezdysocjowanymi cząsteczkami. Takim słabym kwasem jest na przykład fenoloftaleina, której niezdysocjowane cząsteczki są bezbarwne, a aniony R
(…)
…:
Wyposażenie: Odczynniki: chlorek sodu NaCl, węglan sodu Na2CO3, chlorek amonu NH4Cl, siarczan (VI) glinu Al2(SO4)3, azotan (V) bizmutu (III) Bi(NO3)3. Sprzęt: statyw na probówki, zestaw probówek, pH-metr.
Wskaźniki kwasowo zasadowe (indykatory):
oranż metylowy
błękit bromotymolowy
fenoloftaleina
czerwień metylowa
papierki wskaźnikowe
Opis wykonywanego ćwiczenia: za pomocą indykatorów (dodając 2-3 krople wskaźnika do ok. 2 cm3 badanego roztworu) określaliśmy odczyn: wody destylowanej, wody wodociągowej, oraz roztworów chlorku sodu, węglanu sodu, chlorku amonu, siarczanu (VI) glinu, azotanu (V) bizmutu (III).
Odczyn badanych roztworów określaliśmy poprzez porównywanie otrzymanego zabarwienia roztworu z zabawieniem określonym w zakresie stosowalności niektórych wskaźników pH gdzie określona barwa danego…
…) cynku (II) ZnSO4.
Sprzęt: statyw na probówki, zestaw probówek.
Opis wykonywanego ćwiczenia: w jednej probówce umieściliśmy kilka cm3 siarczanu (VI) cynku (II) ZnSO4 a w drugiej taką samą ilość azotanu (V) bizmutu (III). Do obu probówek dodaliśmy kilka kropel roztworu wodorotlenku sodu NaOH (wodorotlenek dodawaliśmy bardzo powoli aby zapobiec ponownemu rozpuszczeniu się osadu). Wydzielone osady…
…, wodorotlenek amonu NH4OH, siarczan (VI) cynku (II) ZnSO4.
Sprzęt: statyw na probówki, zestaw probówek.
Opis wykonywanego ćwiczenia: Około 2 cm3 roztworu azotanu (V) srebra AgNO3 zmieszaliśmy z roztworem kwasu solnego HCl. W drugiej probówce około 2 cm3 roztworu siarczanu (VI) miedzi (II) CuSO4 zmieszaliśmy z roztworem wodorotlenku sodu NaOH. Do obu probówek dodaliśmy nadmiar roztworu wodorotlenku amonu NH4OH…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)