To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
CHEMIA NIEORGANICZNA
Kurs CHC 01321
ANALIZA SOLI ROZPUSZCZALNEJ W WODZIE
I. PoniŜej podano charakterystykę rozpuszczalności róŜnych soli w wodzie.
1. Węglany. Są na ogół trudno rozpuszczalne . Wyjątek stanowią węglany metali
alkalicznych oraz amonu.
2. Siarczany (VI). Są na ogół dobrze rozpuszczalne z wyjątkiem siarczanów(VI) Ba, Sr, Pb,
Hg22+ oraz hydroksosiarczanów bizmutu i antymonu.
3. Siarczany (IV). Są nierozpuszczalne z wyjątkiem siarczanów (IV) metali alkalicznych i
amonu.
4. Tiosiarczany(VI). Są na ogół nierozpuszczalne z wyjątkiem tiosiarczanów metali
alkalicznych.
5. Fosforany(V). Są nierozpuszczalne z wyjątkiem fosforanów (V) metali alkalicznych i
amonu.
6. Szczawiany. Są nierozpuszczalne z wyjątkiem szczawianów metali alkalicznych , amonu,
magnezu oraz Ŝelaza(III).
7. Chlorki. Są rozpuszczalne z wyjątkiem AgCl, Hg2Cl2, CuCl, PbCl2.
8. Bromki. Są rozpuszczalne z wyjątkiem AgBr, Hg2Br2, PbBr2, CuBr.
9. Jodki. Są rozpuszczalne z wyjątkiem AgI, Hg2I2, PbI2, BiIO.
10. Siarczki. Rozpuszczalne są tylko siarczki metali alkalicznych , wapniowców i amonu.
11. Azotany(V). Praktycznie wszystkie azotany(V) są rozpuszczalne w wodzie.
12. Azotany (III). Są rozpuszczalne z wyjątkiem AgNO2.
II. BADANIA WSTĘPNE SOLI ROZPUSZCZALNEJ W WODZIE.
1. Badanie odczynu roztworu wodnego badanej soli.
Część otrzymanej do analizy soli rozpuszczamy w wodzie destylowanej w probówce.
Roztwór ten wykorzystujemy do wykonywania badań odczynu za pomocą papierka
uniwersalnego oraz do przeprowadzania reakcji identyfikacji anionu i kationu otrzymanej
soli.
Przy badaniu odczynu wodnego roztworu badanej soli naleŜy pamiętać, Ŝe odczyn zasadowy
wskazuje na obecność soli słabych kwasów jak węglan, fosforan(V) itd. Odczyn kwaśny
1
wskazuje na obecność kationów metali cięŜkich, które w wyniku hydrolizy powodują
zakwaszenie roztworu( Ni2+, C2+, Fe3+ itd.). Odczyn obojętny roztworu wskazuje na obecność
soli mocnych zasad i mocnych kwasów lub soli słabych kwasów i słabych zasad.
Dodatkowym czynnikiem umoŜliwiającym identyfikację jonów moŜe być barwa otrzymanego
roztworu soli ( np. niebieska barwa wskazuje na obecność jonów Cu2+).
Badania nad identyfikacją badanej substancji najlepiej rozpocząć od wykrycia anionu. W tym
celu wykonujemy próby na obecność utleniaczy i reduktorów.
2. Badania na obecność reduktorów i utleniaczy.
a) Wykrywanie reduktorów za pomocą roztworu manganianu(VII).
Około 0,5 cm3 roztworu badanej soli zakwasić rozcieńczonym H2SO4 a następnie dodać kilka
kropli roztworu KMnO4 . Jeśli na zimno nie następuje odbarwienie roztwór ogrzewamy w
łaźni wodnej.
Odbarwienie roztworu KMnO4 musi nastąpić w obecności następujących jonów:
C2O42-, Br- , I-, Cl-, NO-2 , SO2-3, S2O32-, AsO3-3 , S2-.
b) Wykrywanie reduktorów za pomocą roztworu jodu.
Do około 0,5 cm3 roztworu badanej soli dodać kilka kropli roztworu skrobi a następnie
roztworu jodu . Odbarwienie roztworu musi nastąpić w obecności anionów SO2-3, S2O32. Odbarwienie moŜe nastąpić w obecności anionu AsO3-3 ( zaleŜnie od
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)