To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
,SPOŁECZNE INICJATYWY NA RZECZ WIĘŻNIOW. RETRYBUTYWNE TEORIE KARY 1.OFIARA BRATERSKIEJ MIŁOŚCI 2.WIĘŻNIOWIE WIARY 3.POWINNOŚĆ KOŚCIOLA 4.INSTYTUCJONALIZACJA JAŁMUŻNY 5.ZESPOŁOWE FORMY POMOCY 6.JAŁMUŻNICZO-DUSZPASTERSKI MODEL POMOCY PROSPEKTYWNE TEORIE KA RY 1.CZAS REFORM 2.POCZĄTKI POMOCY POSTPENITENCJARNEJ 3.PROGRAM I ORGANIZACJA PIERWSZYCH STOWARZYSZEŃ WIĘZIENNYCH4.DRUGA GENERACJA STOWARZYSZEŃ WIĘZIENNYCH 5.WSPOLNOTY ZAKONNE W SŁUŻBIE WIĘZIENNEJ 6.CIĄGLOŚĆ, ZMIANA I PERSPEKTYWA WSPÓŁCZESNOŚĆ 1.NOWA INS PIRACJA 2.USTRÓJ I FUNKCJE STOWARZYSZEŃ PATRONACKICH 3.PRZEDSTAWICIELSTWO SPOŁECZNE W STRUKTURACH BIUROKRATYCZNYCH POMOC DLA OSÓB DOTKNIĘTYCH SKUTKAMI PRZESTĘPSTWA I SKAZANIA W ŚWIETLE AKTUALNEGO PRAWODAWSTWA POLSKIEGO 1.KONTEKST 2.POJĘCIE POMOCY POSTPENITENCJARNEJ 3.ZAKRES PODMIOTOWY POMOCY POSTPENITENCJARNEJ 4.ZAKRES POMOCY PRZEDMIOTOWEJ 5.ZASADY KOORDYNACJI I FINANSOWANIA POMOCY 6.ZAPLECZE INSTYTUCJONALNE POMOCY PSYCHO-SPOŁECZNE ASPEKTY POMOCY DLA WIĘŻNIÓW 1.POZYCJA POMOCY W STRUKTURZE ZACHOWAŃ CZŁOWIEKA 2.IMPERATYWNO-KONSULTATYWNY CHARAKTER NORMY;POMAGAĆ WIĘŻNIOM 3.PERCEPCJA NORMY:POMAGAĆ WIĘŻNIOM 4.PERCEPCJA PRZESTĘPCY 5.PERCEPCJA WIĘŻNI 6.POMOCNICY SPOŁECZNE INICJATYWY NA RZECZ WIĘŹNIÓW. Wspomaganie osób dotkniętych skutkami skazania słusznie uznany za nieodzowny etap procesu karania - jest ciągle słabym i wbrew pozorom zaledwie powierzchownie poznanym ogniwem polityki penitencjarnej. Wśród uczonych zajmujących się tą problematyką panuje zgodność poglądów na temat znaczenia pomocy postpenitencjarnej w ograniczeniu przestępczości powrotnej, jak i jej funkcjonalnego związku z resocjalizacją przestępców. Zazwyczaj towarzyszy temu przeświadczenie, że postulat pomocy więźniom jest rzeczywiście odczuwaną powinnością moralną, która wynika z idei miłości bliźniego, braterstwa, humanitaryzmu... jakiejś prepozytywnej normy cywilizacyjnej i przejawia się w życzliwych więźniom postawach społecznych. Rozumowanie to uzupełnia teza, że prawo stwarza możliwość zrealizowania tej normy przez zagwarantowanie społeczeństwu uczestnictwa w wykonywaniu kary pozbawienia wolności. Przyjęcie tych założeń bez stwierdzenia ich falsyfikowatości kieruje uwagę na prawno-organizacyjne aspekty zagadnienia. Brak jasnej oceny, trudny do określenia cel pomocy postpenitencjarnej oraz jej nieostry zakres podmiotowy i przedmiotowy skłania do wyboru opisowych metod badawczych. W podejściu teoretycznym dominuje, więc relacja przepisów prawnych, które regulują ten wycinek polityki penitencjarnej oraz przegląd struktur organizacyjnych pod kątem ich ustroju i kompetencji. W podejściu empirycznym akcent pada na rożnie zaplanowane sondaże, które ułatwiają łatwe do przewidzenie trudności byłych skazanych lub analizy sprawozdawczości urzędowej, które pozwalają zorientować się w rodzajach świadczonej pomocy i oszacować rozmiary wydatków poniesionych przez daną instytucje. Niewiele zaś mówią na temat adekwatności oferty do rzeczywistych potrzeb petentów, stopnia realizacji celu, czynników, które wywierają wpływ na kształt praktyki
(…)
… rzeczywistości. Pragnę udowodnić, że warunkiem sine qua non wszelkiej działalności pomocowej, która odwołuje się do dobrej woli otoczenia jest autentyczna motywacja.
Wszędzie tam gdzie chodzi o zaangażowanie ochotników w realizacje zadań społecznych, zasadniczego znaczenia nabiera, adekwatność rozwiązań organizacyjno-prawnych do procesów psychospołecznych. Rozumne prawo sprzyja wychowaniu do ideału miłości…
… lub innej aktywności. Spełnienie tego założenia wymaga wnikliwej analizy sytuacji, opartej na zweryfikowanych przez naukę faktach. Polityka penitencjarna musi uciekać się ze względu na interdyscyplinarność przedmiotu, do metod adaptacyjnych. Zabieg ten wydawał się więc uprawnionym i najpewniejszym sposobem wytypowania potencjalnych sojuszników więźniów i więziennictwa. Okazało się, że krąg…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)