spektrofotometria w nadfiolecie i świetle widzialnym

Nasza ocena:

5
Pobrań: 350
Wyświetleń: 1757
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
 spektrofotometria w nadfiolecie i świetle widzialnym - strona 1  spektrofotometria w nadfiolecie i świetle widzialnym - strona 2  spektrofotometria w nadfiolecie i świetle widzialnym - strona 3

Fragment notatki:


Sprawozdanie z ćwiczenia nr 2 Zastosowanie spektrofotometrii w nadfiolecie i świetle widzialnym (UV-VIS) do  oznaczania fenoli w wodzie Źródłem  zanieczyszczenia   wody  fenolami  są  ścieki   przemysłowe   (pochodzą    głównie   z  koksowni,   rafinerii,   zakładów   produkcji   tworzyw   sztucznych).  Do   wód   podziemnych   fenole  przedostają   się   z   wysypisk   odpadów   komunalnych,   gdzie   powstają   w  wyniku   rozkładu   białka,  związków   humusowych,   lignin   i   innych.  Fenole   są  związkami   toksycznymi   dla  środowiska  wodnego i zakłócają procesy samooczyszczania.   Najbardziej   toksycznym   i   uciążliwym   chlorofenolem   w  środowisku   jest  pentachlorofenol   (PCP),   stosowany   głównie   jako   herbicyd   do   niszczenia   młodych   chwastów  dwuliściennych (fungicyd) oraz jako środek do zaprawiania drewna.  Dopuszczalna zawartość  fenoli jest   oznaczana jako suma wszystkich pochodnych fenolu (tzw.  indeks fenolowy).   Na podstawie wartości indeksu fenolowego można dowiedzieć się do której  klasy czystości wody należy badana próbka wody.  Klasa czystości wody I II III IV V Zawartość  fenoli  mg/l 0,001 0,005 0,01 0,05 0,05 Analiza ilościowa metodą spektrofotometrii UV-VIS oparta jest na pomiarze absorbancji badanego roztworu przy określonej długości fali i wykorzystaniu prawa Lamberta – Beera. Zależność   pomiędzy  absorbancją   a   stężeniem   analitu,   w   warunkach   gdy  badany  układ   spełnia  prawo   Lamberta   –Beera,   ma   charakter   prostoliniowy  i   można   ją   wykorzystać   do   wyznaczenia  stężenia analitu w próbce. Analizy jakościowej dokonuje się na podstawie długości fali, przy której następuje maksymalna absorbancja dla każdej próbki indywidualnie. Nasza grupa dokonała pomiaru absorbancji przy fali o  długości  λ= 460 nm. Opis wykonania krzywej kalibracyjnej. Przygotowano roztwór roboczy o stężeniu 0,001 mg/ml. Do wykonania ćwiczenia przygotowano 5 próbek z ilością roztworu roboczego fenolu,  odpowiednio: 0, 10, 20, 40 i 60 ml. Po dodaniu 5 ml buforu amonowego o pH=10 wprowadzono  kroplami 3 ml 2% roztworu 4-aminoantypiryny oraz 3 ml 8% roztworu heksacyjanożelazianu (III)  potasu. Produkt reakcji jest barwny. Im wyższe stężenie fenolu, tym barwa roztworu jest  intensywniejsza. Zaobserwowano zmianę barwy od jasno żółtego aż do jasno pomarańczowego.  Następnie po dokładnym wymieszaniu i upływie 15 minut wprowadzono 10 ml chloroformu.  Przeprowadzono ekstrakcję i przesączono warstwę chloroformową. Natomiast warstwy wodne 

(…)

….
O krzywej kalibracyjnej np. Zależność natężenie promieniowania zaabsorbowanego od stężenia roztworu
pozwoliła na wykreślenie krzywej kalibracyjnej, z której odczytano stężenie fenolu w badanej próbce X.
Prawo Lamberta – Beera jest spełnione, lecz w niektórych miejscach są odstępstwa. Odstępstwa mogą być
spowodowane dużą stratą roztworu podczas ekstrakcji.

… zaobserwowanych zmian (zmiana barwy roztworu).
Im wyższe stężenie fenolu, tym barwa roztworu jest intensywniejsza. Zaobserwowano zmianę
barwy od jasno żółtego aż do jasno pomarańczowego.
Podczas ekstrakcji roztwór rozdzielił się na dwie warstwy (chloroformowa – jaśniejsza i wodnaciemniejsza). Nieszczelne rozdzielacze powodowały straty roztworu.
Podczas przesączania warstwy chloroformowej przez bezwodny Na2SO4…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz