Analiza żywności Sprawozdanie Spektrofotometryczne oznaczenie zawartości żelaza (III) w badanej próbce 1. Obliczenia Aby dokonać obliczeń należy przeprowadzić barwna reakcję jonów żelaza (III) z wytworzeniem czerwono zabarwionego tiocyjanianu żelaza i pomiarze jego absorbancji. 1. Wyznaczenie analitycznej długości fali. długość fali λ absorbancja A 400 0,215 420 0,318 440 0,403 460 0,467 475
0,484 480 0,485 485 0,483 500 0,456 520 0,384 Wykres 1
Analityczna długość fali dla żelaza (III) wynosi 480 nm. Przy tej długości fali będziemy mierzyć nasze roztwory do sporządzenia krzywej wzorcowej, a także otrzymane próbki. 2. Sprawdzenie prawa Lamberta-Beera a. Krzywa wzorcowa - dzięki sporządzonej krzywej sprawdzimy czy spełnione jest prawo Lamberta-Beera (zależność absorbancja od stężenia żelaza (III) ma charakter prostoliniowy) Wykres 2 Stężenie [μg Fe/20 cm 3 ] Absorbancja 1 Absorbancja 2 25 0,155 0,138 37,5 0,221 0,279 50 0,301 0,301 62,5 0,36 0,400 75 0,495 0,458 87,5 0,626 0,590 100 0,634 0,704 125 0,872 0,824 150 1,028 1,007 Współczynnik determinacji wynosi: 0,9923, co oznacza, że prawo Lamberta-Beera jest spełnione.
R 2 0,98 b. Wspó łczynnik absorpcji-metoda algebraiczna. Stężenie [μg Fe/20 cm3] a1 a2 25 0,0062 0,0055 37,5 0,0059 0,0074 50 0,0060 0,0060 62,5 0,0058 0,0064 75 0,0066 0,0061 87,5 0,0072 0,0067 100 0,0063 0,0070 125 0,0070 0,0066 150 0,0069 0,0067 l=1 cm
a śr =0,00647 (wykres 3)
Pomimo tego, że niektóre punkty nie mieszczą się w przedziale + 5% to prawo Lamberta-Beera jest spełnione. Odchylenia niektórych punktów mogą wynikać z niedokładnego odmierzania poszczególnych składników reakcyjnych, a także niedokładnego wyzerowania próby ślepej. W mieszaninie reakcyjnej może także znajdować się inna substancja (absorbująca taka samą długość fali), która będzie fałszować wynik.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)