To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Specyfika pomostów z drewna sprężonego
Analiza statyczna takich konstrukcji powinna stosować następujące procedury
obliczeniowe (patrz także rozdział 6.2.1.2 i 6.2.2.3):
• teorii płyt ortotropowych,
• zamodelowaniu płyty pomostu jako rusztu,
• zamodelowaniu płyty pomostu jako belki lub zestawu belek.
W przypadku zastosowania bardziej zaawansowanych metod do analizy pracy pomostów wykonanych z drewna miękkiego (iglastego) należy uwzględniać związki między właściwościami drewna podane w tablicy 8-4. Współczynnik Poissona V należy przyjmować jako równy 0.
Podstawowym elementem mostu drewnianego wykonywanym w technologii sprężenia jest pomost. Najczęściej jest to forma płyty, choć bywają także rozwiązania w postaci belek o przekroju skrzynkowym. Wiele z takich rozwiązań przedstawiono w rozdziale 6. Zasady projektowania takich układów podano np. w [135] dotyczące Australii, a także w odpowiednich normach kanadyjskich [288] i amerykańskich [286] i [287].
Ogólnie pomosty z drewna sprężonego można traktować jako płyty ortotropo-we, do których została przyłożona siła sprężająca. Podstawowym problemem jest ustalenie szerokości współpracującej. Jej określenie umożliwia prowadzenie stosunkowo prostej analizy statyczno-wytrzymałościowej, gdyż można potraktować płytę jako belkę swobodnie podpartą lub ciągłą. Taki model belkowy umożliwia określenie naprężeń i ugięć z wystarczającą do celów projektowych dokładnością.
Przykładowo, wzory do obliczania szerokości współpracującej obowiązujące w Australii uzyskano zarówno na podstawie badań laboratoryjnych przeprowadzonych na modelach w skali 1:1 (aż do zniszczenia), jak również obciążeń próbnych na obiektach rzeczywistych. W przypadku przekrojów skrzynkowych stosuje się odpowiedni współczynnik korekcyjny „sprowadzający" przekrój zamknięty do otwartego.
Bardzo ważnym zagadnieniem, od którego zależy nośność całej konstrukcji jest określenie pracy połączeń wzdłuż mostu. Ich istnienie zmniejsza sztywność podłużną pomostu, a co za tym idzie jego nośność. Należy przy tym pamiętać, że sztywność podłużna zależy nie tylko od charakterystyk materiałowych i geometrii konstrukcji, ale również od stopnia sprężenia i ułożenia warstw. Przykładowo w obszarze połączenia czołowego nie powinno być więcej jak 4 styki warstw (laminatów). Efekt osłabienia przekroju w obszarze takiego złącza czołowego jest większy w przypadku drewna twardego (drewno drzew liściastych) niż drewna miękkiego (drewno drzew iglastych). Zastosowanie połączenia palczastego zmniejsza wprawdzie negatywny efekt osłabienia przekroju, ale pomimo tego sztywność złącza z drewna liściastego należy zmniejszyć mnożąc je przez współczynnik równy 0,75, a wykonanego z drewna iglastego przez 0,85. W przypadku przekrojów skrzynkowych wartości tych współczynników redukcyjnych są odpowiednio równe 0,8 i 0,85.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)