To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Specyficzne źródła prawa pracy
Występują wyłącznie w pr. pracy. Mowa jest tu głównie o postanowieniach ze względu na ich zbliżony do umowy tryb ich stanowienia.
Zaliczamy tu konstrukcje takie jak:
układy zbiorowe pracy ( zakładowe i ponadzakładowe)
inne porozumienia zbiorowe oparte na ustawie
akty wewnątrzzakładowe (regulamin wynagradzania, regulamin pracy, statuty)
konwencje MOP (specyficzne ze względu na znaczenie w pr. pracy i rolę którą dotychczas w pr. pracy odegrały) Art. 87 Konstytucji nie wymienia wśród źródeł powszechnie obowiązującego prawa układów zbiorowych pracy ani innych porozumień zbiorowych. Jednakże jej art. 59 ust.2 przyznaje związkom zawodowym oraz pracodawcom i ich organizacjom prawo do zawierania układów zbiorowych pracy i innych porozumień zbiorowych. To właśnie postanowienie konstytucyjne zostało uznane za konstytucyjną podstawę obowiązywania układów zbiorowych pracy i innych porozumień zbiorowych opartych na ustawie jako źródło powszechnie obowiązującego prawa w zakresie należącym do przedmiotu prawa pracy ( specyficznego dla prawa pracy).
Brak natomiast umocowania konstytucyjnego dla innych specyficznych źródeł prawa pracy, wskazanych w art. 9 k.p., tj. wydanych na podstawie ustawy regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy (np. regulaminu pracy i regulaminu wynagradzania ustalanych jednostronnie przez pracodawcę). Zgodnie z poglądem autora podręcznika, należałoby odmówić tym aktom charakteru źródeł prawa pracy i uznać, że ich obowiązywanie w określonym stosunku wynika z woli jego stron, wyrażonej przy nawiązywaniu stosunku pracy. Jednak w przypadkach, gdy akt wewnątrzzakładowy dochodzi do skutku w wyniku uzgodnienia z organizacjami związkowymi, należy go traktować jako zawarte na podstawie ustawy porozumienie zbiorowe, o którym mowa w art. 59 Konstytucji. Niewątpliwie ma wtedy rangę specyficznego źródła prawa pracy.
Relacjami między powszechnymi a specyficznymi źródłami prawa pracy oraz w obrębie źródeł specyficznych rządzi zasada korzyści (uprzywilejowania ) pracownika. Oznacza to, że:
● postanowienia układów zbiorowych pracy, innych porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów mogą odbiegać w swej treści od przepisów kodeksu pracy, innych ustaw i aktów wykonawczych pod warunkiem, że te postanowienia nie są mniej korzystne dla pracowników od tychże przepisów. Jeśli postanowienia są korzystniejsze dla pracowników, wiążą strony. Postanowienia mniej korzystne dla pracowników są nieobowiązujące,
● postanowienia regulaminów i statutów mogą być bardziej korzystne dla pracowników niż postanowienia układów zbiorowych pracy i innych porozumień zbiorowych.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)