To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
W. Dajczak. Notatka składa się z 3 stron.
Racjonalny model prawa spadkowego Przyjęcie wartości prawa spadkowego
Znalezienie, wskazanie heres czyli spadkobiercy - doświadczenie rzymskie pokazuje, że racjonalny jest tylko taki model prawa spadkowego, który zawsze wskaże osobę spadkobiercy; nie ma wątpliwości, że ktoś umarł i zostawił majątek niczyi. Nie można tego ograniczyć do jednego spadkobiorcy np. dzieci, bo nie wszyscy mają dzieci. Ale spadkobierca zawsze musi być dookreślony.
Przez materialny dorobek swego życia wpływać na świat żywych po własnej śmierci - pytanie o możliwość odziaływania na świat poprzez majątek po swojej śmierci tzw. ręka zza grobu (pabel XD). Czy można decydować o majątku po śmierci? Jest to racjonalne, ale budzi wątpliwości - prawo do decydowania o swoim majątku a wolność osób, które po śmierci spadkodawcy ten majątek otrzymają (daję nieruchomość synowi, ale pod warunkami - pytanie, czy można ograniczać po śmierci wolność użytkowania). Stworzenie jakiejś możliwości odziaływania na świat żywych po własnej śmierci.
Swoboda przyjęcia spadku lub innych rozrządzeń testatora - czy osoba wskazana jako spadkobierca musi być tym spadkobiercą, czy można komuś narzucić określoną rolę. Określenie ochronny osób powołanych do dziedziczenia. Spadek można odrzucić.
Ochrona żyjących przed pogorszeniem ich sytuacji na skutek aktów ostatniej woli i solidarność rodzina - ochrona spadkobierców, ochrona najbliższych, niedopuszczenie rozwiązań dla nich istotnie krzywdzących Zasady prawa spadkowego 1. Nemo pro parte testatus, pro parte intestatus decere potest. Konieczne jest powołanie dwóch sposobów do dziedziczenia:
dziedziczenie oparte na testamencie (ex testamento) - wskazany wolą spadkodawcy w tym dokumencie;
ab intestato - intestat osoba wskazana jako spadkobierca w przepisie prawa, przez porządek prawny (w Rzymie: lex, edykt pretorski, konstytucja cesarska). Spadkobierca beztestamentowy.
Nie jest dopuszczalny zbieg tych dwóch podstaw powołania do dziedziczenia po jednej osobie. Czy jednak ta zasada jest racjonalna, że wykluczają się dziedziczenie testamentowe i beztestamentowe? Dopuszczano od tej reguły wyjątki:
żołnierze - testamenty wojskowe; testament odnosił się tylko do części majątku, reszta przypadała osobom wskazanym przez ustawę
contra tabulus:
formalnie: w razie pominięcia żony in manu , córki lub wnuka będących in potestate (pod władzą), a spadkobiercami ustanowił osoby z kręgu sui heredes , testament pozostawał ważny i otrzymywali udział, który przypadałby im w dziedziczeniu beztestamentowych
materialne: przy zastosowaniu skargi. Przy querela inofficiosi testamenti pretora mógł utrzymać w mocy niektóre postanowienia testatora, jak wskazanie opiekuna niedojrzałym lub zapis dla zwrot posagu żonie, a nawet w ogóle dopuścić do dziedziczenia spadkobierców ustanowionych przez testatora, którzy nie mieli prawa do
(…)
… z tego świata. Ponadto pacta sunt servanda - umów trzeba dotrzymywać. Testament można zmienić, a z umowy trudno się wycofać. Dlatego uznano w rzymskiej dyskusji, ze umowa o dziedziczenie jest niemożliwa. Jest ona contra bonos mores - przeciwna dobrym obyczajom. Generalnie dzisiaj się tego też nie stosuje, poza Niemcami. Oni jednak jacyś dziwni są.
Problem konkurencji między wolnością a powinnościami względem…
… testowania
Spadkodawca mógł tak jak chce rozporządzić swoim majątkiem. Wolnośc dysponowania swoim majątkiem. Maksymy:
XII tab. 5.3: Uti legassit super pecunia tutelave suae, ita ius esto - jak rozporządził swoim majątkiem oraz co zdecydował w kwestii opieki nad swoimi rzeczami, niech będzie prawem wola ma walor prawa, cieszy się takim samym uznaniem
Testamentum ambulatoria est enimi voluntas defuncti usque…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)