Wykład 2
KULTURA - społeczne dziedzictwo członków danej społeczności; wzory sposobów odczuwania, reagowania i myślenia, wartości i wzrastające z nimi normy oraz sankcje skłaniające do ich przestrzegania; wszystkie wytwory działalności ludzkiej zobiektywizowane i utrwalone; wytwory idealne i materialne; regulacja zachowań człowieka; całość obejmująca wiedzę, sztukę, ...
KULTURA:
materialna - w tym cywilizacja techniczna, środki stworzone przez człowieka do opanowania i korzystania z przyrody;
idealna (niematerialna) - elementy z pierwotnych definicji; coś co tworzy człowieka i coś, co stworzył człowiek.
Składniki kultury niematerialnej:
Znaki i symbole - mogą mieć charakter konwencjonalny (człowiek nadał im jakiś sens) oraz naturalny (mają wewnętrzny związek z tym co przedstawiają). Wśród nich wyróżniamy:
język - społecznie wytworzony zbiór znaczących symboli; najważniejszy element kultury;
gesty - zespół symbolicznych znaków o społecznym uzgodnionym znaczeniu (różnice kulturowe);
wiedza i przekonania; wiedza jest efektem empirycznego doświadczenia, teoretycznego rozważania; przekonania nie mają empirycznego doświadczenia.
wartości - wszystko to, co w człowieku wzbudza szacunek, czego realizacją bądź ochronę odczuwa jako przymus; wartościowanie towarzyszy człowiekowi od zarania; WARTOŚCI: pozytywne/antywartości, codzienne (człowiek poświęca im dużo czasu i energii)/odświętne (człowiek zastanawia się nad nimi rzadziej, potrzebne współuczestnictwo innych), „wartości cele”(autoteliczne, same w sobie, wartości ostateczne np. życie)/”wartości środki”(instrumenty pozwalające osiągnąć inne wartości, np. pieniądze); stosunek człowieka do wartości: wartości uznawane - cenione i chronione, uznanie jako wartość; wartości odczuwane - zinternalizowane/uwewnętrznione, są uznawane i odczuwane, wzbudzają emocje pozytywne, człowiek identyfikuje się z nimi; wartości realizowane - towarzyszy im odpowiednie zachowanie zmierzające do realizacji wartości, są uznawane, odczuwane i realizowane.
Problem wartości propagowanych- co w danej kulturze jest propagowane (np. programy szkolne, prasa, TV)
NORMY- chronią wartości cenione w danej kulturze; za ich nieprzestrzeganie grożą sankcje; formy nakazu, zakazu lub dozwolenia; regulator zachowania.
Systemy normatywne: (rożna postać ze względu na stopień sformalizowania i ładunek emocjonalny):
zwyczaje - nawykowe działania o małym ładunku emocjonalnym, które ułatwiają relacje interpersonalne; normy o słabym nacisku ze strony społeczności;
obyczaje - najistotniejsze normy dla funkcjonowania życia społecznego jako całości, o większym ładunku emocji niż zwyczaje; łamiąc obyczaje można być odrzuconym ze strony społeczeństwa; obyczaje proskryptywne - zachowania, których nigdy nie wolno podejmować (tabu)
(…)
… tylko dla danego narodu.
Badanie kultury przez socjologów ( jakimi problemami się zajmują): Kultura bytu - relacje człowieka z naturą, dotyczy produkcji i dystrybucji dóbr, itp.
Kultura elitarna - związana z przekazem sprofesjonalizowanym.
Kultura masowa - pewna całość, układ treści, informacji, obrazów, które są upowszechniane za pomocą środków masowego przekazu (pośrednie uczestnictwo w kulturze poprzez media).
Kultura społeczna - określa stosunki międzyludzkie (wzory zachowań, prawa, obyczaje,...).
Kultura symboliczna - potocznie o kulturze.
Przekaz kultury: bezpośredni kontakt twórcy z odbiorcą (zazwyczaj spontaniczny), bezpośredni przekaz sprofesjonalizowany, np. teatr (kultura elitarna), pośredni kontakt twórcy z odbiorcą (radio, telewizja, internet,...)(kult. masowa).
Relatywizm kulturowy - dotyczy zaleceń…
… relacje interpersonalne; normy o słabym nacisku ze strony społeczności;
obyczaje - najistotniejsze normy dla funkcjonowania życia społecznego jako całości, o większym ładunku emocji niż zwyczaje; łamiąc obyczaje można być odrzuconym ze strony społeczeństwa; obyczaje proskryptywne - zachowania, których nigdy nie wolno podejmować (tabu), np. zakaz kazirodztwa;
prawa - normy ustanowione przez władzę; system…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)