„Grupizm”, „socjologia tożsamościowa”, analiza interpretacji (Brubaker)
Konstruktywizm Brubakera - odmienność znaczenia w zależności od kultury. Problematyka kulturowa narodu, polityki narodowej; różnice o podłożu narodowym ludzi żyjących w jednym kraju, różnice rasowe różnych narodów żyjących w danym kraju.
„Grupizm” - przekonanie o tym, że narody, rasy, a także inne zbiorowości są substytucjalnymi bytami - istnieją obiektywnie, realnie. Grupy etniczne, rasowe, oparte na seksualności, religii, kulturze, mniejszościach narodowych, grupy obiektywne o charakterze substancjalnym o stałych cechah. Wg grupizmu narody istnieją realnie. Rodzaje grupizmu w kontekście narodu:
Prymordializm - narody należą do naturalnego porządku rzeczy. Są odwieczne, o bezwzględnie trwałych cechach w toku istnienia, podobne do zjawisk przyrody - radykalny odłam grupizmu
Charakter rozwojowy ???
Grupizm w humanizmie to przeżytek. Postmodernizm zakwestionował grupizm. Nauczyliśmy się porozumiewać różnymi kodami. Świat jest kruchy, nietrwały, efemeryczny.
Fragmentaryzacja - podróżujemy między kulturami.
Następstwa globalizacji - powstawanie transferów ludzi, środków komunikacji, ludzie hybrydy - na mocy pochodzenia przynależą do różnych grup.
Hybrydyzacja tożsamości narodowych budzi wykluczenie na rynku pracy, niechęć, rasizm. Wykluczenie następuje po procesie mieszania kulturowego.
Grupy to nasz konstrukt, nasze wyobrażenie, reifikacja (jednostka społeczna postrzega zjawiska i procesy społeczne, tak jakby były one pozaspołeczne, niezależne od działań społecznych. Przykładowo normy prawne mogą być postrzegane jakby nie były wytworem społecznym, lecz upatruje się w nich ingerencji sił wyższych, Boga). Nasze przekonania wbudowują stereotypy. To nie powinno być kategorią analizy, tylko źródłem wiedzy. Nie powinniśmy traktować grupizmu jako punktu widzenia.
Następstwo grupizmu - socjologia tożsamościowa
Tożsamości zbiorowe - przypisywanie cech sobie i innym.
Mowa tożsamościowa
Polityka tożsamościowa - w Polsce np. zagadnienie homoseksualizmu. Mniejszości środowiskowo wykluczone wychodzą z cienia i chcą zabrać głos. Mniejszościom przypisuje się tożsamość, która ich oburza, z którą się nie zgadzają. Uważają, że są inni, mają inne cechy, niż te, które się im przypisuje. Mniejszości najlepiej wiedzą, jakie są. Pytanie: jacy jesteśmy? Jaką tożsamość się nam przypisuje, a jaką sobie sami przypisujemy. Polityka tożsamości jest pod tym względem konstruktywistyczna, wiąże się z polityką, narzuceniem.
Paradoks: rzeczywistości są konstruowane, jednak polityka tożsamości chcąc nie chcąc wpycha się w skostniałe opinie, przyczynia się do twardych poglądów innych i nas samych.
(…)
… sekwencyjnego,
Struktura narodowa - Nationhood - ujmowanie rzeczywistości w kategoriach narodowych. Jak funkcjonuje tzw. nationhood; ruchy populacji w przestrzeni - zinstytucjonalizowana forma wewnątrz państwa i między państwami, np. konflikt ZSRR - wrogość do narodowości kaukaskich; rozpad Jugosławii + brutalne konflikty na Bałkanach. Brubaker: grupizm to słuszna wizja świata? NIE! Trzeba wszystko odwrócić…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)