Słuchanie. Efektywne słuchanie:
Słuchanie jako umiejętność wzmacniająca u osoby słuchanej poczucie własnej wartości
Słuchanie jako trudna sztuka wymagająca czynienia świadomego wysiłku, uruchamiająca rożne rodzaje myślenia, wymaga koncentracji, która zawiera w sobie zaangażowanie, zainteresowanie i wysiłek psychiczny (należy łączyć z procesami myślowymi), wymaga całkowitego skupienia uwagi
Determinanty efektywnego słuchania
Elementy, które świadczą o woli uważnego słuchania:
Kontakt wzrokowy
Mimika twarzy, żywe reakcje na wypowiadane treści
Postawa ciała
Słyszenie to automatyczna reakcja naszego układu nerwowego i naszych zmysłów. Nie wymaga zaangażowania z naszej strony. Jest procesem automatycznym, przebiegającym pasywnie.
Słuchanie kompetentne i jego rodzaje:
Słuchanie interaktywne - podczas dyskusji, rozmowy, dialog, na zmianę jeden mówi a drugi słucha, gwałtownie zmieniają się role mówiącego i słuchającego, trzeba zawsze nawiązywać do tego, co mówił rozmówca
Słuchanie reaktywne - słuchacze starają się podążać za czyimś wywodem, starają się śledzić tok wywodu, np. podczas wykładu; selekcja informacji Nacisk na znaczenie słów Słuchanie wybiórcze - koncentruje się na wychwytywaniu konkretnych dźwięków z otaczającej rzeczywistości, np. podczas nauki języka obcego
Słuchanie doceniające - skupiamy się na tych dźwiękach, które dają nam estetyczną przyjemność słuchanych dźwięków Nacisk na dźwięki a nie na znaczenie słów Słuchanie aktywne - związane z parafrazą, nazywane też słuchaniem odpowiedzialnym, jestem aktywna, nie tylko biernie słucham, zadawanie pytań, stosowanie parafrazy, powtarzanie, podsumowywanie własnymi słowami tego, co powiedział rozmówca
Słuchanie empatyczne - wsłuchiwanie się nie tylko w słowa, ale także w stan emocjonalny rozmówcy
Percepcja mowy odbywa się dzięki funkcjonowaniu:
Słuchu fizycznego (fizjologicznego) - słuch fizyczny cechuje ostrość słyszenia na, podstawie której wyróżniamy ludzi słyszących, niedosłyszących i głuchych. Od niego zależy zdolność odbierania wrażeń słuchowych w ogóle; jest podstawą dwóch następnych rodzajów słuchu
Słuchu muzycznego
Słuchu fonematycznego
Podstawą prawidłowego rozwoju mowy stanowi sprawnie działający słuch. Za pomocą słuchu dziecko uczy się mowy od otoczenia, kontroluje własną fonację i artykulację. Jeżeli dziecko nie słyszy lub słyszy słabo, mowa nie rozwija się lub rozwija się wadliwie. Gdy ostrość słuchu nie jest wystarczająca, mowa staje się niewyraźna, zamazana, niemelodyjna.
Wrażliwość słuchową w zakresie słuchu fizycznego doskonalimy w oparciu o prawidłowo działający narząd słuchu poprzez rozwijanie u dzieci umiejętności rozpoznawania, naśladowania dźwięków, odgłosów występujących w ich najbliższym otoczeniu (np. rozpoznawanie głosów zwierząt, odgłosów ulicy, osób po głosie, barwy dźwięków instrumentów muzycznych…).
(…)
… wymawiania tej samej głoski. Można powiedzieć, że słuch fonematyczny to złożony proces analizy i syntezy dźwięków mowy. WAŻNE! Po analizie wyrazu zawsze powinna następować jego synteza. Analiza - jest kwestią trudną dla dzieci w przypadku wybrzmiewania spółgłosek. Zwracamy uwagę na to, by wypowiadać spółgłoskę krótko, by przydźwięk był jak najmniej słyszalny („k”, a nie „kyy”) oraz by nie było podparcia („k…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)