Skutki uboczne strategii walki z patologiami systemów gospodarczych

Skutki uboczne strategii walki z patologiami systemów gospodarczych. a) Inflacja - proces inflacyjny można zahamować lub wyeliminować gdy jednocześnie zastosujemy wiele środków bądź kilka metod. Jeśli głównym narzędziem terapii jest ograniczenie popytu to skutkiem ubocznym będzie spadek produkcji oraz bezrobocie. Druga terapia to wprowadzanie administracyjnej regulacji cen i płac, skutek uboczny zakłócenie prawidłowego przebiegu procesów rynkowych i rozprzestrzenienie się biurokratyzacji, niekiedy pojawia się deficyt. b) bezrobocie - gospodarka kapitalistyczna, znaczącym skutkiem ubocznym keynesowskiego antidotum na bezrobocie, a wiec sztucznego podniesienia ogólnego popytu jest przyspieszenie procesów inflacyjnych. Gospodarka socjalistyczna jest w stanie ostatecznie zlikwidować bezrobocie a nawet wprowadzić rynek siły roboczej w stan chronicznego braku rąk do pracy. Możliwe to jest dzięki mechanizmowi działania gospodarki, zainteresowaniu decydentów oraz strategii wzrostowej polityki gospodarczej, które to starają nieprzerwanie dążyć do ekspansji, istnieje głód inwestycyjny oraz nieprzerwany popyt na wytworzone produkty. Wszystko to wchłania masowe bezrobocie. Z tymi procesami występuje zjawisko gospodarki deficytowej, a zatem nadmierny i gwałtowny wzrost zadłużenia zagranicznego. c) Deficyt - antidotum na deficyt może być pozwolenie by główną role w gospodarce odgrywał rynek i mechanizm cenowy, wtedy znikają takie zjawiska jak niezaspokojony popyt, ale pojawia się inflacja. d) Nadmierny wzrost zadłużenia - sposób leczenia obniżyć wartość narodowego środka płatniczego oraz protekcjonistyczną politykę celną - administracyjnie obniżyć import, zapewnić subwencje eksportowe. Skutki uboczne to - zmniejszenie tempa wzrostu lub ewentualnie całkowity spadek produkcji, czemu na zachodzie towarzyszy wzrost bezrobocia, a w Europie wschodniej wzrost liczby zjawisk związanych z deficytem wewnętrznym. Leczenie idzie w parze z przyspieszeniem inflacji. e) Trudności wzrostu - terapia tych zjawisk wiąże się z leczeniem bezrobocia, więc skutek uboczny to podobnie do tych z jakim mamy do czynienia w trakcie terapii bezrobocia - przyspieszenie procesów inflacyjnych. f) Szkodliwa nierówność - kuracja polega na ułożeniu wysokiego i silnie progresywnego podatku, udzielenie licznych bezpłatnych lub prawie bezpłatnych świadczeń. W wyniku tych działań pewna część procesów gospodarczych uległa biurokratyzacji. Pojawia się deficyt. g) Biurokratyzacja - najważniejszym rodzajem terapii jest deregulacja, przeniesienie regulacji kierowanej przez instytucje administracyjne na procesy regulowane przez mechanizmy rynkowe. Terapię te stosuje się w krajach rozwiniętych (kapitalistycznych). Jednak zlikwidowanie niektórych przepisów i ograniczenie prowadzi do wzrostu nierównowagi dochodów i majątków. Podobny efekt będzie miało zlikwidowanie lub zmniejszenie dotacji grup i warstw społecznych. Innym charakterystycznym skutkiem ubocznym jest to że zniesienie biurokratycznej regulacji cen i zarobków otworzy drogę inflacji ... zobacz całą notatkę