To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
SKAUTING I WYCHOWANIE HARCERSKIE I Robert Baden - Powell Wskazówki dla skautmistrzów 1. Skauting Jednym z wielkich nowych pozaszkolnych społeczno - wychowawczych ruchów młodzieży stał się w XX wieku skauting. Pionierska książka dla tego ruchu Scouting for Boys ukazała się w 1908 roku. Na grunt polski - pod nazwą harcerstwa - ruch ten przeszczepił przede wszystkim Andrzej Małkowski, adaptując dla polskiej młodzieży podręcznik Baden - Powell Scouting jako system wychowania młodzieży . Związek Harcerstwa Polskiego powstał w 1919. Próbę przeniesienia metody harcerskiej na grunt wychowania szkolnego podjął m.in. Aleksander Kamiński, twórca wersji wychowania harcerskiego dla młodszych dzieci, tzw. wychowania zuchowego ( Antek Cwaniak - książka o zuchach ; Nauczanie i wychowanie metodą harcerską ).
Skauting jest grą dla chłopców pod przewodnictwem chłopców, w której starsi bracia stwarzają młodszym zdrowe otoczenie i zachęcają do zdrowych zajęć, ułatwiających wyrobienie w sobie cnót obywatelskich. Skauting pociąga najmocniej przez poznawanie przyrody i puszczaństwo. Przykłada wagę do jednostki, a nie do zespołu. Rozwija zalety zarówno umysłowe, jak przymioty czysto fizyczne lub czysto moralne. Skauting stwarza sposobność dla inicjatywy, samokontroli, ufności we własne siły, samoopanowania i kierowania sobą.
W rozwijaniu inicjatywy opiera się nie tylko na programie pracy chłopców, ale w cudowny sposób wyzyskuje swój aparat organizacyjny, który stwarza wspaniałe możliwości odrzucenia każdej narzuconej metody. Dzieje się tak w zastępach i drużynach, gdzie chłopcy uczą się pracować w gromadzie. 2. Cel skautingu Skauting jest bardzo prosty. Drużynowy wyrabia w chłopcu ambicję i chęć do nauki, dostarczając mu zajęć, które go pociągają i które wykonuje tak długo, aż dzięki doświadczeniu zacznie je robić dobrze. Drużynowy działa poprzez zastępowych.
Celem wychowania skautowego jest podniesienie poziomu przyszłych, wzorowych obywateli, szczególnie pod względem charakteru i zdrowia; zastąpienie samolubstwa służbą dla bliźnich, usprawnienie chłopców pod względem moralnym i fizycznym, aby mogli pełnić służbę bliźnim. 3. Cztery tory wychowania skautowego Aby osiągnąć cel wychowania - czynną postawę obywatelską - praca nasza musi iść czterema torami, podstawowymi dla wykształcenia dobrych obywateli. Są to: 1) charakter , który wyrabiamy przez system zastępowy, prawo skautowe, wiedzę skautową, puszczaństwo, odpowiedzialność zastępowego, gry zastępowe, zaradność rozwijaną na zajęciach obozowych. Łączy się z tym poznanie Stwórcy poprzez Jego dzieła, zaznajamianie się z pięknem przyrody i poprzez miłość zwierząt i roślin, do których zbliża życie pod gołym niebem;
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)