Schematy statyczne słupów - wykład

Nasza ocena:

3
Pobrań: 294
Wyświetleń: 4340
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Schematy statyczne słupów - wykład - strona 1 Schematy statyczne słupów - wykład - strona 2 Schematy statyczne słupów - wykład - strona 3

Fragment notatki:

Schematy statyczne słupów
Projektowanie słupa rozpoczyna się od ustalenia jego schematu statycznego i dłu­gości wyboczeniowej w płaszczyźnie i z płaszczyzny ustroju nośnego. Przykład schematu konstrukcji portalowej ramy ze słupami o różnych postaciach wybocze-nia pokazano na rys. 6.32.
Identyfikacji odpowiednich obliczeniowych schematów statycznych słupów dokonuje się na podstawie analizy sposobów połączeń ich końców z fundamentem i ryglem dachowym, a także innymi elementami pośrednimi, np. belką podsuwni-cową, ryglami ściennymi itp. Schemat statyczny słupa ustala się w płaszczyznach układu poprzecznego oraz ściany podłużnej hali. Należy zwrócić uwagę, że wę­zły podporowe i pośrednie słupa mogą mieć różne charakterystyki sztywnościowe ze względu na obrót i przemieszczenie w płaszczyźnie i z płaszczyzny układu poprzecznego hali.
W konstrukcji pokazanej na rys. 6.32 połączenie słupa z fundamentem w płasz­czyźnie ramy ma schemat sztywnego zamocowania, w analizie zaś wyboczenia słupa w płaszczyźnie ściany podłużnej hali przyjmuje się połączenie przegubowe. Węzeł ten w obu kierunkach traktuje się jako nieprzesuwny.
Przyjęte schematy połączeń z fundamentem mają ścisły związek z zastoso­wanym rozwiązaniem konstrukcyjnym podstawy słupa i śrub kotwiących (patrz szczegół „A" na rys. 6.32). W tym przypadku założono, że w płaszczyźnie ukła­du poprzecznego połączenie słupa z fundamentem przenosi moment zginający, w kierunku prostopadłym zaś jest możliwy swobodny obrót.
Z kolei w płaszczyźnie ramy słup z ryglem może być połączony w sposób sztywny lub przegubowy, lecz węzeł ten ma swobodę przemieszczeń poziomych. W płaszczyźnie prostopadłej do układu poprzecznego połączenie głowicy słupa z belką okapową umożliwia obrót i odpowiada schematowi przegubowemu, bez możliwości przemieszczeń poziomych tego węzła. Ograniczenie przemieszczeń głowic słupów zapewniają w tym przypadku stężenia pionowe w płaszczyźnie ścian podłużnych. W omawianym przykładzie współczynnik długości wybocze-niowej słupa w płaszczyźnie ramy fix jest różny od.tegoż współczynnika w płasz­czyźnie ściany ny / fiy).
W przypadku konstrukcji nośnej hali pokazanej na rys. 6.32a teoretyczne długości słupa w obu płaszczyznach są takie same (lx = ly = h). W przykła­dzie na rys. 6.32b długość teoretyczna słupa w płaszczyźnie ściany podłużnej jest dwukrotnie mniejsza (ly = 0,5h) od tejże długości w płaszczyźnie układu poprzecznego (lx = h). W tym przypadku lx ^ ly, co wynika z zastosowanego w ścianie bocznej hali stężenia pionowego podłużnego słupów.
Oprócz analizy giętnej postaci wyboczenia, należy badać możliwość wystą­pienia giętno-skrętnej (przestrzennej) postaci utraty stateczności słupów. Wska­zówki i propozycje obliczeniowe dotyczące takiej postaci wyczerpania nośności są podane w [52], a także w [29], [30]. ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz