To tylko jedna z 7 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Schelling : Wiedza potoczna - wiedza transcendentalna /u Hegla wiedza absolutna/: koncepcja przechodzenia do filozofii transcendentalnej → koncepcja wiedzy Schellinga;
Dwie możliwości wyjaśnienia przedmiotu-podmiotu w procesie poznania: to co podmiotowe jest pierwotne, przedmiotowe - wtórne;
Filozofia przyroda: pierwotne to co przedmiotowe, to co podmiotowe jest wtórne;
Filozofia transcendentalna: zwątpienie w realność w to co przedmiotowe /przypomina to przedstawia Husserl w koncepcji redukcji fenomenologicznej/ → przesąd pierwotny: istnieją rzeczy poza nami /przyjmujemy na zasadzie prawdy oczywistej/ z punktu widzenia filozofii transcendentalnej jest to przesąd - przemyca treść, która wymaga wyjaśnienia!
Opiera się na innym przesądzie poznawczym: Ja jestem;
Funduje to sąd, że istnieją rzeczy poza nami;
Filozofia transcendentalna nie wymaga odrzucenia tych sądów, ale wymaga uzasadnienia - niezależnie od poziomu subiektywnej pewności, której towarzyszy;
We wszelkiej, efektywnej treści poznawczej przesądy te już tkwią - trzeba wyjść poza wiedzę potoczną i uświadomić sobie jej braki;
→ natura transcendentalnego punktu widzenia: system idealizmu transcendentalnego z przedmowy: → pewność istnienia rzeczy zewnętrznych jest dla poznania transcendentalnego jest przed-sądem; wobec aktu wiedzy znika przedmiot jako taki; wiedza transcendentalna jest wiedza o wiedzy o ile jest podmiotowa; → w ujęciu transcendentalnym przedmiotu oglądu jest postrzegany przez akt oglądania;
filozofowanie jest aktem działaniem - oglądaniem samego siebie w toku działania;
natura transcendentalna - to co umyka świadomości, jest nieprzedmiotowe, zostaje doprowadzone do świadomości i staje się przedmiotowe;
Podział filozofii transcendentalnej wpisuje się w teorię wiedzy Fichtego, różnicuje jednak obie wizje;
→ filozofia teoretyczna /bada możliwość doświadczenia obiektywnego przedmiotu przez obiekt poznający/;
→ filozofia praktyczna /daje możliwość wolnego działania/;
Ujawnia się paradoks: uzyskując pewność teoretyczną tracimy pewność praktyczną i na odwrót;
→ te dwie formy aktywności ludzkiej są przeciwstawne w swoich funkcjach - możliwość efektywnego wyjaśnienia wolnego działania w ogóle → wyklucza determinizm, zakłada niczym nieograniczoną wolność podmiotu;
Tkwią w naszej świadomości: trza oba wyjaśniać równolegle → wyjasnienie sprzeczności jest punktem filozofii transcendtalnej;
Trzeci punkt filozofii transcendentalnej:
teleologia → jak połączyć doświadczenie i wolność działania → pojednanie filozofii praktycznej i teoretycznej;
Jak wyjaśnić niezależną przyrodę i autonomiczną wolność ludzkiego Ja:
(…)
… o danym przedmiocie na podstawie logiki; system filozoficzny hegla ma koniec systemu ma stanowić ugruntowanie punktu wyjścia;
→ Duch dynamiczny: jest procesem stawania się i poznawania siebie;
Dzieje rzeczywiste stanowią pracę ducha → wydobywanie wiedzy o sobie samym;
Tresć i forma poznania okazują się identyczne → prawda w filozofii ma dla wiedzącego ducha wiedzy o sobie samym;
Duch staje się filozofią…
…, ma do czynienia z samym sobą: stanowi: - sztukę /dziedzina filozofii sztuki/; - religia /filozofia religii/; - filozofia - poznaje siebie w pojęciu → duch który poznał samego siebie, zachował prawdy i trreści, wzniósł treść do formy pojęcia.
Na ostatnim szczeblu duch spogląda wstecz, zamknęło się koło rozwoju.
Początkiem i końcem okazuje się logika;
idea logiczna stała się bytem samym w sobie i dla siebie…
…:
→ jest to ta sama prawidłowość, która kieruje ludzkim poznaniem;
jedność pojęcia
sprzeczność wyjściowej podstawy /jedność pojęciowa zostaje zróżnicowana na przeciwstawne znaczenia leżące u jej źródeł/;
faza powrotu z zróżnicowania do jedności /staje się konkretną całością rozumienia konkretnego przedmiotu/;
Sposób wykładni: teza - antyteza - synteza;
młodoheglowskie środowisko /marks spopularyzował/; charakterystyczny…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)