Samorząd terytorialny II Rzeczpospolitej - wykład

Samorząd terytorialny II Rzeczpospolitej
Konstytucja Marcowa z 1921 r. deklarowała szerokie prawa dla samorządu terytorialnego w gminie, powiecie i województwie Prawo samorządu do szerokiego i samodzielnego stanowienia ustaw samorządowych było wyrazem decentralizacji ustawodawstwa
Sytuacja ta formalnie przetrwała do chwili wejścia w życie ustawy z 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorialnego, zwanej ustawą scaleniową:
Akt ten określił ustawy samorządowe mianem miejscowych statusów prawnych i uzależnił ich obowiązywanie od zatwierdzenia przez władzę nadzorczą
Dotyczyła ona tylko dwóch szczebli: samorządu gminnego miejskiego i wiejskiego i samorządu powiatowego Ustawa scaleniowa ujednoliciła organizację związków samorządowych i kwestie nadzoru nad samorządem - ogólnie rzecz biorąc ograniczyła samodzielność samorządu Podzieliła organy samorządowe na: Uchwałodawcze - rady gminne, miejskie i powiatowe - pochodziły z wyborów, były to zazwyczaj wybory pośrednie Wykonawcze - zarządy gminne, miejskie i powiatowe - na czele zarządu gminnego stał wybierany przez radę gminna wójt, na czele zarządu miejskiego stał wybierany przez radę miejską i zatwierdzony przez władzę rządową burmistrz (w małych miastach) lub prezydent (w dużych miastach), na czele zarządu powiatowego stał starosta Nadzór nad samorządem ustawa powierzyła organom rządowym: ministrowi spraw wewnętrznych, wojewodom, starostom oraz organom związków samorządowych wyższego stopnia Na ziemiach byłego zaboru pruskiego ustawa utrzymała samorząd wojewódzki - jego organami były: sejmik wojewódzki i wydział wojewódzki ze starostą krajowym na czele ... zobacz całą notatkę