Administracja samorządowa w II Rzeczypospolitej

Nasza ocena:

3
Pobrań: 714
Wyświetleń: 2135
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Administracja samorządowa w II Rzeczypospolitej - strona 1 Administracja samorządowa w II Rzeczypospolitej - strona 2 Administracja samorządowa w II Rzeczypospolitej - strona 3

Fragment notatki:


Administracja samorządowa w II Rzeczypospolitej. § 6. Samorząd I. Przed unifikacją (do 1933 r.) 1. Samorząd gminny 1.1. Samorząd gmin wiejskich Do unifikacji (1933) samorząd terytorialny oparty był na rozwiązaniach istnie­jących w byłych państwach zaborczych. Zasadniczo, w zależności od obszaru kraju, występował on na szczeblu gminnym (wiejski i miejski), powiatowym i woje­wódzkim. Samorząd gminny istniał, po uzyskaniu niepodległości, na całym obszarze państwa. W b. Królestwie Kongresowym gmina wiejska składała się z szeregu wsi i folwarków. Jej organami były: zebranie gminne, rada gminna i wójt. Rady wprowadził dekret Tymczasowego Naczelnika Państwa z 27.11.1918 r. Były one organem zarządzającym i kontrolującym wójta. Skład rady gminnej stanowili wójt i 12 członków, wybieranych tajnie przez zebranie względną większością głosów, spośród osób posiadających prawo udziału w zebraniu. Wójta wybierał starosta spośród 2 kandydatów wyłonionych przez zebranie. Drugi z kandydatów zostawał jego zastępcą. Od obu wymagano ukończenia 25 lat oraz pisania i czytania w języku polskim. Do kompetencji wójta należało zarządzanie bieżącymi sprawami gminy i wykonywanie uchwał rady. Poza tym był on organem wykonawczym administra­cji państwowej w zakresie spraw poruczonych. Zebrania gminne, będące organa­mi uchwalającymi i kontrolującymi, były zwoływane 4 razy w roku. Przewodni­czył im wójt. Obok gmin jednostką terytorialną były również gromady. Tworzyły je wsie i enklawy wchodzące w skład gmin. Ich struktura i kompetencje pozostały jednak, w porównaniu do zaboru rosyjskiego, niezmienione. Po uzyskaniu niepodległości, obok Kongresówki, w skład II RP weszły także tzw. Ziemie Zachodnie (część rosyjskich guberni zachodnich). Za rządów rosyj­skich również i tam istniał samorząd wiejski. Na obszarze tym obowiązywała tzw. tymczasowa ustawa wiejska, będąca rozporządzeniem Komisarza Cywilnego Ziem Wschodnich z czerwca 1919 r. Wprowadzała ona, w porównaniu do Kongresów­ki, odmienną organizację gminy wiejskiej. Jej organami były rada gminna i za­rząd gminny. Rada składała się z radnych i członków zarządu. Wybory do niej były dwustopniowe. Skład zarządu stanowili: wójt, jego zastępca i ławnik. Wszy­scy oni byli wybierani przez radę, przy czym wójt i jego zastępca nie musieli być mieszkańcami gminy. Jednostką mniejszą od gminy była gromada. Na jej czele stał sołtys, wybierany przez zgromadzenie, zatwierdzany przez starostę i podległy wójtowi. Na ziemiach b. zaboru austriackiego ustrój gminy wiejskiej zasadniczo opierał się na ustawie gminnej z 1866 r. Novum była jedynie demokratyzacja struktur samorządu w Galicji Zachodniej, przeprowadzona przez Polską Komisję Likwi­dacyjną, która wprowadziła dodatkowe kurie wyborcze. Niewiele to dało, gdyż i tak większość członków rady gminnej stanowili wiryliści, którymi były osoby opłacające co najmniej 1/6 ogólnej sumy podatków bezpośrednich. W Galicji Wschodniej nadal pozostawiano obszary dworskie, ale były już one równorzędne gminie.

(…)

…. Powyżej tej liczby należało wybierać radę gmin­ną, wtedy na 20 wyborców przypadał jeden radny. Natomiast władzą wykonawczą był zarząd gminy, składający się z sołtysa i ławników, wybierany przez zgroma­dzenia lub rady na okres 3 lat.
1.2. Samorząd gmin miejskich
Największe zmiany w zakresie samorządu miejskiego wystąpiły na ziemiach b. zaboru rosyjskiego. W b. Królestwie Polskim przeprowadzono…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz