Samodzielne zrównoważenie ciężaru górotworu

Nasza ocena:

5
Pobrań: 7
Wyświetleń: 441
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Samodzielne zrównoważenie ciężaru górotworu - strona 1 Samodzielne zrównoważenie ciężaru górotworu - strona 2 Samodzielne zrównoważenie ciężaru górotworu - strona 3

Fragment notatki:

Samodzielne zrównoważenie ciężaru górotworu
Zdolność górotworu do samodzielnego zrów­noważenia ciężaru wyżej zalegającego nadkładu polega na przekazywaniu tego ciężaru znad wyrobiska na ociosy w jego sąsiedztwie. Należy jednak zwrócić uwagę, że skuteczne, maksymalne odciążenie obudowy będzie możliwe tylko wtedy, jeśli jej sztywność bę­dzie mniejsza niż sztywność masywu ulegającego procesowi redystrybucji naprężeń pierwotnych. Jeśli klasyczne sprężyste przemieszczenia stropu obudowy nie urucho­mią procesu redystrybucji, należy przewidzieć specjalny mechanizm jego zapoczątko­wania. Mogą to być następujące zabiegi:
• pozostawienie nieznacznego luzu między wewnętrznym obrysem stropu wyrobi­ska a zewnętrznym jego obudowy, co umożliwi przemieszczenie nadkładu wraz z de­gradacją górotworu nad obudową,
• znaczne, pozasprężyste upodatnienie styków obudowy poprzez wprowadzenie wkładek lub elementów w postaci kompensatorów ograniczających wielkość dopu­szczalnej siły normalnej w obudowie, co sprzyja samoczynnej regulacji rozkładu sił.
Aby jednak nie dopuścić do nadmiernego osiadania stropu i nakładu górotworu, co mogłoby spowodować destabilizację układu obudowa-górotwór, występuje potrzeba prowadzenia dokładnych pomiarów i obserwacji tego układu. W odpowiednim momen­cie luz należy zlikwidować przez wprowadzenie za obudowę sztywnej lub podatnej wykładki. Wykładką może być wypełnienie przestrzeni między obudową i górotworem wykładziną z drewna czy też pianobetonu, która ulega zaciskaniu podczas obciążenia przekraczającego jej krytyczną nośność. Kompensatory wbudowane w obudowę dzia­łają na zasadzie przystosowania jej nośności do optymalnego obciążenia (rys. 5.31). Mogą nimi być wkładki z drewna ułożone poprzecznie do sił normalnych, dzięki cze­mu ulegają zgniataniu, jeśli siła normalna w obudowie przekracza jej ustaloną wartość krytyczną. Kompensatory cierne natomiast, np. podatne styki obudowy górniczej z łu­ków stalowych (ŁP), po przekroczeniu normalnej siły krytycznej w obudowie zaciska­ją się, zmniejszając jej przekrój poprzeczny. Podobnie działają kompensatory typu hy­draulicznego, które wypełnione cieczą pod określonym ciśnieniem są zaopatrzone w automatyczny zawór zwrotny. Jeżeli ciśnienie w kompensatorach zacznie wzrastać, co świadczy o nadmiernym przyroście siły normalnej, zawory otwierają się umożliwiając wypływ cieczy i skrócenie obudowy. Proces samoregulacji układu będzie trwał dopóty, dopóki nie nastąpi optymalny stan jego równowagi. Pracujące w stanie sprężystym ele­menty obudowy nie ulegną w tej sytuacji zniszczeniu, jeśli będą miały nośność prze­kraczającą obciążenia generujące normalną siłę krytyczną. Jest to niezwykle istotna wła­ściwość konstrukcji podziemnych, ponieważ mimo niepełnego rozeznania warunków jej pracy statycznej daje szansę realizacji bezpiecznych ustrojów nośnych.

(…)

… rozporowych opierają się na górotworze, uzyskując dodatkową sztywność, a bierny odpór górotworu generuje bardziej racjonalny rozkład obciążeń kon strukcji, rnmimalizując jej wytężenie dla określonych wyjściowych obciążeń czynnych. W konstrukcjach bezrozporowych obciążenia wyjściowe muszą być w całości zrów­noważone nośnością samej tylko obudowy.
W tych warunkach kształt obudowy, dokładne przyleganie ścian…
…). Naturalnie zde­gradowany górotwór możemy wzmacniać cementacją bądź innymi środkami iniekcyj-nymi. Przyleganie ścian obudowy do ociosów masywu realizujemy przez dokładne wypełnienie wszelkich luzów na całej ich wysokości wykładką sztywną lub przez usta­wienie szalunku tylko od strony wewnętrznej, aby układany beton dokładnie wypełnił całą przestrzeń między szalunkiem i ociosami wyrobiska. Niezależnie od sposobu wy­konania obudowy wtłaczamy za nią zaprawę cementową pod ciśnieniem w celu zapew­nienia jej przylegania do górotworu, jego wzmocnienia, a także wzbudzenia wstępne­go odporu.
W ogólnym przypadku ustrojem nośnym budowli podziemnej jest więc układ obu­dowa-górotwór. W układzie tym raz ważniejszą rolę spełnia obudowa, innym razem górotwór. Układ wymaga bieżącej kontroli, pomiarów, analizy wyników…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz