Sądowe stosowanie konstytucji
jako samoistnej podstawy rozstrzygnięcia - gdy norma konstytucyjna jest sformułowana w sposób pozwalający na jej samoistne stosowanie, a ustawodawstwo zwykłe nie reguluje danej kwestii lub reguluje ją tylko częściowo. współstosowanie normy konstytucyjnej i postanowień ustawowych regulujących daną kwestię w sposób szczegółowy - norma konstytucyjna odgrywa tu zasadniczą rolę w procesie interpretacji szczegółowych uregulowań ustawy - sąd musi przyjąć taką wykładnię, która najpełniej koresponduje z treściami normy konstytucyjnej. Organ powołuje się na normę aktu niższego rzędu i dla wzmocnienia argumentacji - na normę konstytucyjną
stwierdzenie konfliktu między normą konstytucyjną a szczegółowymi postanowieniami ustawowymi. Konflikt ten należy w miarę możliwości usunąć w drodze wykładni - przez odnalezienie takiego rozumienia przepisów ustawy, które pozwoli na uznanie jej zgodności z konstytucją (domniemanie zgodności z konstytucją). Gdy to nie jest możliwe - sąd ma obowiązek podjęcia działań zmierzających do usunięcia niekonstytucyjnego przepisu ustawy z systemu prawa.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)