To tylko jedna z 6 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Rynienka przełykowa: Połączenie między wpustem a księgami. Wnętrze jej może się zbliżać lub oddalać (treść powinna móc być przesuwana do ksiąg). U osesków okresowo kurczy się rynienka. U zw. dorosłych fizjologicznie karma stała i płynna przechodzi do czepca i do żwacza. CuSO 4 wywołuje skurcz rynienki - wykorzystuje się to do podawania leków płynnych (np. przy biegunce). Badanie żwacza: oglądanie omacywanie opukiwanie osłuchiwanie Stan wypełnienia żwacza przez wysklepienie dołku głodowego Ustalenie konsystencji treści zalegającej w żwaczu. Potwierdzenie dotykowe, występuje lub nie motoryka żwacza (ruchy żwaczowe). Ułożoną w pięść dłoń układa się pośrodku dołu głodowego i lekko naciska. Ruchy liczy się w okresie 5min. W warunkach fizjologicznych przeciętna ilość skurczów 8-14, koza 7-14, owca 6-16. Atonia - spowolnienie i osłabienie siły skurczów - skrócenie badania = mylny wynik. Zwolnienie i osłabienie towarzyszy niestrawnością. W stanach skrajnych atonia (zanik ruchów żwacza). Ruchy żwacza odpowiednie - szmery żwaczowe. Ocena konsystencji: gaz (sprężysta - towarzyszy wzdęciu) pokarm stały pokarm płynny ciastowata przy atonii żwacza (zagłębienia utrzymują się ) Wzdęcia - początkowo wzmożenie i nasilenie ruchów żwacza, mogą być przyczyną skurczu pochodzenia spastycznego. Spasm (skurcz tężcowy, silny, bolesny). Odgłos zależy od wielkości stopnia wypełnienia worka grzbietowego gazem. Proporcje gazu i treści pokarmowej, zazwyczaj odgłos bębenkowy. Przy rozkładaniu celulozy - gazy które wydalane są na zewn. w procesie odbijania… Przeładowanie żwacza z jego rozszerzeniem. Ostre przeładowanie żwacza na tle pokarmowym przy spożyciu nadmiernej ilości smacznej karmy. Wypuk opukowy jest tępszy , bo treść jest zbita. Gdy jest b. zbita to nie da się jej upłynnić - trzeba ją usunąć operacyjnie. Ma na celu stwierdzenie szmerów żwaczowych. Zależą one od tego jak treść ociera się o ściany żwacza lub przemieszczanie się płynów lub parów w treści żwacza i stąd szumy: mrowienia turkotania bulgotania przelewania Osłabienie lub zanik szmerów - atonia żwacza. Badanie czepca: omacywanie głębokie opukiwanie próby bólowe osłuchiwanie Najistotniejsze znaczenie ma omacywanie głębokie - stwierdzona wrażliwość uciskowa w okolicy czepcowej świadczy o bolesnym procesie w ścianie czepca (wbijanie się ciał obcych w blaszki lub ścianę czepca) - zagłębianie ciała obcego - perforacja ściany czepca - wydostanie się go przez jamę otrzewnową. Na prawo od czepca często przepona. Po drugiej stronie przepony leży serce - perforacja osierdzia. Przejście jednej jednostki w drugą poprzedzone jest okresem czasowym. Przy badaniu trzeba stwierdzić stan zapalny czepca - jeśli tak , to czy ciało obce perforowało już ścianę czepca, czy ciało obce utkwiło już w przeponie, czy ją już przebiło, czy naruszyło worek osierdziowy. Dla potwierdzenia stanu zapalnego czepca służą próby dodatkowe. Jest ich dużo:
(…)
…. - wewn. omacywanie nerek przez prostnicę (wielkość, kształt, konsystencja). Moczowody fizjologicznie są niemacalne, w warunkach chorobowych są macalne (grubość, ruchliwość).
Pęcherz - trudny do badania (wielkość, kształt, położenie, przesuwalność).
cewka moczowa - przez kateteryzację (cewnikowanie - określenie drożności)
U zw. małych nerki i pęcherz moczowy badamy przez omacywanie przez powłoki…
… - toczą się w organizmie jednocześnie 2 lub więcej chorób. Niekiedy jest choroba nerek, pęcherza i cewki moczowej (to już jest schorzenie).
Najczęściej występują u psa, potem u bydła, pozostałe chorują rzadziej, dotyczy to zwłaszcza nerek. W początkowym okresie przebieg bezobjawowy, pacjent zgłaszany jest przy zaobserwowaniu choroby, stąd regularnie należy przeprowadzać bad. moczu.
Badanie fizykalne:
Badanie zewn. okolicy nerek:
oglądanie niekiedy u bydła - uwypuklenie prawego dołu głodowego z żebrem
omacywanie - ucisk wyprostowanymi palcami pod żebrem lub ostukiwanie po obu stronach mięśni (wrażliwość uciskowa) - wzrost wrażliwości rzadko (ropnie nerek lub około nerkowe)
można u przeżuwaczy wyczuć twory kształtu kulistego jędrnej konsystencji, przy wzroście powiększenia
u psów wielkości kasztana…
… w przypadkach uzasadnionych laboratoryjnie.
Częstość - w warunkach fizjologicznych możemy spotkać się z rzadszym lub częstszym oddawaniem kału. Norma:
koń: co 2-5h
krowa: co 1,5-2h
pies 1 raz dziennie Częstsze wydalanie - wzrost perystaltyki jelit (biegunka)
Rzadsze wydalanie:
głodzenie
zatkanie jelit
przemieszczenie jelit, które prowadzą do niedrożności
Wydalany kał podlega ocenie wzrokowej - konsystencja…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)