To tylko jedna z 8 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Rusztowania stojakowe z rur
W zależności od wielkości parametru podstawowego, jakim jest dla rusztowań obciążenie użytkowe pomostu roboczego, rozróżnia się sześć wielkości znamionowych rusztowań oznaczonych kolejno cyframi od 1 do 6 według tablicy 7.4 (PN-M-47900-1.-1996) Obciążenie użytkowe pomostów roboczych rusztowań przejezdnych nie może przekraczać 2,00 kN/m-.
W rusztowaniach stojakowych (PN-M-47900--1:1996) elementem konstrukcyjnym przenoszącym na podłoże pionowe obciążenie własne i użytkowe rusztowania jest stojak. Nośność podłoży gruntowych, na których jest ustawione rusztowanie, nie może być mniejsza niż 10 MPa (wg PN-81/B-03020). Obciążenie jednostkowe od konstrukcji rusztowania nie może być większe od wielkości obciążeń dopuszczalnych dla danego podłoża. Podkłady należy układać na przygotowanym podłożu, prostopadle do ściany budowli, w sposób zapewniający docisk do podłoża całą dolną płaszczyzną podkładu, przy czym czoło podkładu powinno być odsunięte o 5 cm od cokołu budowli. Przy sytuowaniu podkładów na terenie pochylonym, gdy kąt nachylenia terenu wzdłuż rusztowania jest większy niż 6°, należy wykonać tarasy, których szerokość powinna wynosić co najmniej 0,8 m. Dla rusztowań przyściennych i wolno stojących rozstaw stojaków w zależności od wielkości znamionowej określonej w PN-M-47900--1:1996 podano w tablicy 7.5. Wysokość każdej kondygnacji powinna wynosić 2,0 m, licząc od wierzchu pomostu do wierzchu pomostu następnej kondygnacji. Przykładowy schemat konstrukcyjny rusztowania stojakowego z rur pokazano na rys. 7.14. Konstrukcja rusztowania powinna być stężona poziomo i pionowo.
Stężenie poziome. Konstrukcje rusztowań przyściennych wysokości ponad 20 m oraz rusztowań wolno stojących należy stężać na całej długości rusztowania w sposób zapewniający nieprzesuwalność węzłów. Rozmieszczenie stężeń w pionie powinno być takie, aby odległość między nimi nie przekraczała 10 m. Stężenie pionowe. Zewnętrzne stojaki rusztowań przyściennych i wolno stojących należy łączyć stężeniami pionowymi na całej wysokości rusztowania. Stężenia pionowe powinny być rozmieszczane symetrycznie, przy czym liczba stężeń nie może być mniejsza niż 2 na każdej kondygnacji. Odległość między polami stężeń (przedziałami stężonymi) nie może przekraczać 10 m.
Stężenie pionowe poprzeczne należy mocować złączami krzyżowymi do podłużnie zamocowanych do stojaków.
Kotwienie rusztowań. Rusztowania przyścienne muszą być kotwione do budynku w sposób zapewniający stateczność i sztywność konstrukcji. Liczbę zakotwień przypadającą na wycinek rusztowania należy ustalić na podstawie obliczeń statycznych, przyjmując warunek, że wielkość siły odrywającej rusztowanie (prostopadle do ściany) na 1 kotwę nie może przekraczać 250 daN.
(…)
… się opierać co najmniej na trzech poprzeczni-cach. Pomosty z płyt pomostowych znormalizowanych powinny być układane na podłużni-cach lub poprzecznicach, jeżeli umożliwia to konstrukcja złącza wzdłużnego w podłużnicach. Deski i płyty należy układać tak, aby szerokość szczelin nie przekraczała 15 mm (rys. 7.16). Powinny być zamontowane co najmniej dwa pomosty robocze i pomost zabezpieczający ułożony…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)