To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Rozwój prawa kanonicznego. Główne źródła prawa kanonicznego (do XX w.). Nauka (Gracjan) i nauczanie prawa kanonicznego. Św. Tomasz z Akwinu o hierarchii praw Rozwój prawa kanonicznego Prawo kanoniczne rozwijało się od początku funkcjonowania kościoła. Kościół od początku swego istnienia posługiwał się obok norm zwyczajowych przepisami tworzonymi przez siebie. Liczba tych przepisów wzrastała wraz z rozwojem organizacji kościelnych. W miarę narastania materiału spisanego (norm tworzonych przez kościół) powstał problem, jak radzić sobie z takim ogromem materiału. Początkowo próbowano dokonywć streszczeń. Jednym z takich streszczeń był dokument Dagome Iudex - który w niektórych miejscach odnosił się do władzy państwowej w Polsce. Główne źródła prawa kanonicznego Dekret Gracjana - Gracjan, mnich z Bolonii napisał pierwszy traktat naukowy nt. prawa kanonicznego („ Concordantia Discordantium Canonum ” - Uzgodnienie rozbieżnych kanonów). W dokumencie tym podjął się usystematyzowania i nowej interpretacji różnorodnych norm z zakresu prawa kanonicznego, zwłaszcza w kontekście pogodzenia często występujących sprzeczności. Od tego momentu (XII w. ) datuje się początek nauki prawa kanonicznego, która następnie wchodzi do kanonu nauczania uniwersyteckiego; Dekretały Grzegorza IX - pierwszy urzędowy zbiór ustawodawstwa papieskiego. Składał się z pięciu ksiąg i uzyskał charakter oficjalnej i powszechnie obowiązującej księgi ustaw papieskich. Uchylono jednocześnie wszystkie inne źródła prawa kanonicznego w wyjątkiem Dekretu Gracjana; Liber Sextus - zbiór konstytucji papieskich wydanych z polecenia papieża Bonifacego VIII, dołączony jaki księga szósta do pięciu ksiąg Dekretałów, stanowiąc ich kontynuację; Klementyny - zbiór dekretałów papieskich i uchwał soborowych, ukazał się w XIV w.; Ekstrawaganty ; Ekstrawaganty powszechne. W XVI w. po Soborze Trydenckim (1582) wszystkie ww. zbiory ogłoszono oficjalnie zbiorem prawa kanonicznego (Corpus Iuris Canonici). Zbór ten obowiązywał do 1918 r. Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 r. - wyłączna, pełna i autentyczna kodyfikacja przyjęta w 1918 r. Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 r . - po Soborze Watykańskim II podjęta została praca nad reformą prawa kanonicznego. W jej wyniku powstał nowy kodeks prawa kanonicznego dla kościoła Łacińskiego, który obowiązuje do dziś. Nauka (Gracjan) i nauczanie prawa kanonicznego Gracjan, mnich z Bolonii napisał pierwszy traktat naukowy tzw. Dekret Gracjana nt. prawa kanonicznego („ Concordantia Discordantium Canonum ” - Uzgodnienie rozbieżnych kanonów). W dokumencie tym podjął się usystematyzowania i nowej interpretacji różnorodnych norm z zakresu prawa kanonicznego, zwłaszcza w kontekście pogodzenia często występujących sprzeczności. Od tego momentu (XII w. ) datuje się początek nauki prawa kanonicznego, która następnie wchodzi do kanonu nauczania uniwersyteckiego
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)