To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
1. Rozwój prawa antymonopolowego przed przyjęciem Ustawy Shermana
Pewne ślady prawa antymonopolowego odnajdziemy w prawie rzymskim: niektórzy teoretycy
uważają, że konstytucja cesarza Zeno, władającego Cesarstwem Wschodnim w latach 474-491, z
483 r. stanowiła inspirację dla twórców Ustawy Shermana. Za narodziny nowoczesnego prawa antymonopolowego uznaje się zazwyczaj przyjecie w Stanach Zjednoczonych Ustawy Shermana. Uchwalenie tego aktu było jednak wynikiem wielowiekowego rozwoju anglosaskich regulacji wymierzonych w monopolistów. Już angielska
Magna Charta Libertatum z 1215 r. (Wielka Karta Swobód) uznawała wszelkie monopole za
szkodliwe i sprzeczne z prawem. U schyłku średniowiecza rozwiązania, które można kojarzyć z
prawem antymonopolowym był wywołany serią epidemii niedostatek towarów i rąk do pracy.
Próbowano ograniczenia spekulacji oraz utrzymania cen i wynagrodzeń na poziomie sprzed
epidemii.
Pierwszym orzeczeniem w związku z ograniczeniem w handlu było angielskie orzeczenie wydane
w sprawie Johna Dyer'a z 1414 r. - sąd uznał za nieważną umowę zawartą między dwoma
3
rzemielśnikami, w której jeden z nich zobowiązywał się wobec drugiego, iż nie będzie przez pół
roku świadczył usług konkurencyjnych w określonym mieście.
W 1623 r. wydany został Statute of Monopolies. Który uznawał wszelkie monopole za nieważne,
bezprawne, nie wywołujące skutków prawnych i nie podlegające egzekucji. Spoza zakresu tej
regulacji wyłączono jednak spółki handlowe i gildie.
Od połowy XIX w. sądy angielskie rozpatrując przypadki umów, zaczęły eksponować znaczenie interesu publicznego i odwoływać się do pojęcia rozsądnych ograniczeń w handlu (Sprawa Horner v. Graves ) Pod koniec XIX w. doszło do całkowitego odwrócenia tendencji. Sądy zaczęły wówczas zdecydowanie ograniczać zakres ingerencji antymonopolowej w stosunki handlowe. Do zakończenia II wojny światowej Zjednoczone Królestwo pozostało wierne przekonaniu o zaletach laiser-faire'yzmu i nie podejmowało prób rozwijania prawa antymonopolowego. Sytuacja zmieniła się dopiero w 1948 r. Rozwój prawa USA w drugiej poł. XIX w. poszedł w innym kierunku niż rozwiązania brytyjskie - pierwsze inicjatywy antymonopolowe miały miejsce już na szczeblu stanowym. Sądy
zgodnie stwierdzały o nielegalności monopoli w handlu i innych dziedzinach gospodarki, gdyż
niszczą one wolne instytucje, są sprzeczne z instynktami wolnych ludzi oraz idą wbrew treści i
duchowi konstytucji. W II poł. XIX w. działania skierowane przeciwko monopolom
(…)
… była uznawać
pełną wolność i nieograniczoną konkurencję za element centralny tej dziedziny prawa. Jej
przedstawiciele stawiali znak równości między cenami uczciwymi a rynkowymi, a wolność
gospodarczą postrzegali jako wolność od interwencji państwa.
Stronnictwo opozycyjne nawiązywało zaś do logiki właściwej prawu własności. Zagrożenie dla
wolnej i uczciwej konkurencji upatrywano zarówno w nieograniczonej…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)