To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
ROZWIĄZANIE UMOWY O PRACĘ BEZ WYPOWIEDZENIA: Istota: Nazywane jest rozwiązaniem natychmiastowym, niezwłocznym. Jest to oświadczenie woli jednej ze stron stosunku prawnego zmierzające do jego rozwiązania natychmiast, tj. wtedy, gdy dotrze do adresata w taki sposób, aby mógł się z nim zapoznać. Forma: Takie rozwiązanie zarówno po stronie pracownika jak i po stronie pracodawcy, powinno być wykonane na piśmie. Obie strony winny wskazać przyczynę rozwiązania stosunku pracy. Pracodawca natomiast również powinien wskazać na pouczenie o prawie zaskarżenia takiego rozwiązania, ponieważ jest to drastyczny sposób ustania stosunku pracy.
Przyczyny natychmiastowego rozwiązania umowy o pracę: Ustawodawca określił przyczyny natychmiastowego rozwiązania umowy o pracę: 1. Przyczyny leżące po stronie pracownika: a) zawinione : ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracownika - jest to klauzula generalna, czyli wyrażenie nieokreślone ocenne. Obowiązki pracownika mogą wynikać z kp, innych ustaw, przepisów zakładowych, umowy o pracę, polecenia przełożonego, jeśli nie jest ono bezprawne. Obowiązki te pracownik powinien naruszyć w sposób ciężki. O tej ciężkości decydują czynniki podmiotowe i przedmiotowe. Względy podmiotowe to pobudki działania. Naruszenie obowiązków powinno być umyślne. SN w przypadku niedoboru uznał, że może to być rażące niedbalstwo. Elementy przedmiotowe to: * szkoda i jej rozmiar
* przestępstwo popełnione w czasie zatrudnienia uniemożliwiające wykonywanie pracy na zajmowanym stanowisku. Uniemożliwienie oznacza dyskwalifikacje pracownika na tym stanowisku. Przestępstwo powinno być oczywiste albo stwierdzone prawomocnym wyrokiem. Winno to być przestępstwo a nie jakikolwiek czyn zabroniony. * zawiniona utrata uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku. Jeżeli wykonywana praca wymaga uprawnień to ich brak uniemożliwia pracę. Z punktu widzenia art. 52 kp utrata uprawnień powinna być zawiniona.
b) niezawinione: *niezdolność do pracy spowodowana chorobą *odosobnienie z powodu podejrzenia choroby zakaźnej (kwarantanna) *opieka nad dzieckiem w okresie pobierania zasiłku opiekuńczego *inna usprawiedliwiona nieobecność w pracy.
Okres ochronny: Z punktu widzenia art. 53 kp istotnym jest funkcjonowanie tzw. okresów ochronnych, w czasie których nie może dojść do rozwiązania stosunku pracy. Gdy te okresy upłyną stosunek pracy ulegnie rozwiązaniu. Długość okresu ochronnego w czasie choroby związana jest z okresem zatrudnienia. Gdy pracownik: * był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy - długość okresu ochronnego wynosi 3 miesiące *co najmniej 6 miesięcy - okres ochronny jest równy okresowi zasiłkowemu, długość okresu zasiłkowego określa ustawa „ o świadczeniach pieniężnych w razie choroby lub macierzyństwa”.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)