To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Rozpoznanie uszkodzeń
Konstrukcje drewniane ulegają stopniowemu zużyciu, polegającemu na pojawieniu sic trwałych odkształceń i uszkodzeń, wpływających niekorzystnie na wytrzymałość. Określenie wielkości uszkodzeń konstrukcji, a w związku z tym sposobu jej wzmocnienia, jest istotne w przypadku projektowania dodatkowych obciążeń konstrukcji. Rozpoznanie uszkodzeń konstrukcji drewnianych następuje zwykle podczas wizji lokalnej, w czasie której należy zwracać uwagę na wszelkie odchylenia i zmiany w stosunku do stanu właściwego. Do najczęściej występujących odkształceń i uszkodzeń konstrukcji drewnianych należą min,:
• pęknięcia zewnętrzne elementów wzdłuż włókien.
• ugięcie elementów,
• zniszczenia drewna przez owady i wilgoć,
• nadmierne zawilgocenie elementów, i luzy w połączeniach. Do rzadziej spotykanych uszkodzeń można zaliczyć:
• zwichrzenia,
• wybaczenia,
• uszkodzenia mechaniczne,
• brak poszczególnych elementów,
• wyłączenie niektórych elementów z pracy statyczno-wytrzymałościowej.
• wygięcia, otwory po sękach i inne,
• ścięcie wrębów szczególnie podporowych,
• pęknięcia nakładek stykowych,
• pęknięcia wzdłuż linii gęsto rozmieszczonych łączników nawet w przypadku zachowania normowych rozstawów,
• korozja elementów stalowych jak: sworznie i śruby, pierścienie, podkładki, łożyska podpór itp.,
• zmiany struktury drewna np. w postaci rozpadu kostkowego,
• zużycie drewna pod wpływem warunków zewnętrznych lub niewłaściwego użytkowania.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)