Równowaga gałęzi wolnokonkurencyjnej

Równowaga gałęzi wolnokonkurencyjnej  Gałąź   wolnokonkurencyjna   jako   całość   osiąga   w   tendencji  długookresowej   zerowy   zysk   ekonomiczny,   sprzedając   swój  produkt po cenie równej minimalnym kosztom przeciętnym;  realizuje zatem tylko zysk normalny. Krótkookresowa krzywa podaży gałęzi wolnokonkurencyjnej jest  zawsze rosnąca: wyższa cena zachęca do zwiększenia produkcji.  Długookresowa   krzywa   podaży   jest   zwykle   także   rosnąca,   ale  możliwy   jest   przypadek   doskonale   elastycznej   funkcji   podaży,  przyjmującej postać poziomej prostej. Ma to miejsce wtedy, gdy  wszystkie przedsiębiorstwa mają identyczne koszty. Poniższy rysunek pokazuje mechanizm równowagi gałęzi wolno- konkurencyjnej w konfrontacji z równowagą przedsiębiorstwa: p 1 p 0 p 2  S 0    S 2  O D  Q 0 tys. sztuk Q 1   Q 2   k’           Przedsiębiorstwo wolnokonkurencyjne p 1 p 0 p 2  O Q 0 mln  sztuk Q 2 Q 1 Gałąź wolnokonkurencyjna   S 1 Przy cenie  p 1  powstają zyski nadzwyczajne, co przyciąga nowe przedsiębiorstwa.  Krzywa podaży przesuwa się w prawo:  S 1    S 0 , a cena równowagi obniża się:  p 1     p 0 . Przy cenie  p 2   producenci notują straty, część z nich zaprzestaje produkcji.                   Krzywa podaży przesuwa się w lewo:  S 2    S 0 , a cena równowagi rośnie:  p 2    p 0 . Uwaga: skala wielkości produkcji jest różna na obu wykresach. Document Outline Równowaga gałęzi wolnokonkurencyjnej  ... zobacz całą notatkę