Krzywe popytu i podaży - omówienie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 259
Wyświetleń: 1407
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Krzywe popytu i podaży - omówienie - strona 1 Krzywe popytu i podaży - omówienie - strona 2 Krzywe popytu i podaży - omówienie - strona 3

Fragment notatki:

Krzywe popytu i podaży
Krzywa popytu
Cena zakupu i sprzedaży jest to średnia cena jednostkowa z całej
zakupionej (sprzedanej) partii. Tak rozumiana cena jest tożsama z
utargiem przeciętnym:
p≡ u.
Linia ceny (utargu przeciętnego) pokazuje zależność uzyskiwanej
przez sprzedawcę ceny od sprzedawanej ilości (oraz, odwrotnie,
sprzedawaną ilość od ceny).
Ponieważ ilość sprzedana jest każdorazowo równa ilości
zakupionej przez nabywców, linia ceny jest jednocześnie linią
popytu względem ceny.
 Krzywa popytu rynkowego na produkt określonego
przedsiębiorstwa lub gałęzi to linia ceny, czyli utargu
przeciętnego.
Krzywą utargu przeciętnego możemy więc oznaczać jako u lub
p bądź też jako D (gdy interesuje nas zależność sprzedanej ilości,
czyli popytu zgłaszanego przez nabywców, od ceny).
p, d
p, d, D
Q
Krzywa popytu na produkt przedsiębiorstwa w konkurencji doskonałej
Q
Krzywa popytu na produkt przedsiębiorstwa
w konkurencji niedoskonałej
(lub rynkowa krzywa popytu)
Krzywa podaży
Krzywa kosztów krańcowych pokazuje zależność poziomu
kosztów krańcowych k’ od wytwarzanej ilości Qs.
Odwracając tę zależność, mamy oferowaną podaż jako funkcję
kosztów krańcowych bądź ceny równoważącej koszt ostatniej
sprzedanej jednostki.
Założenie p = k’ ma sens jedynie w modelu doskonałej konkurencji, gdzie ceny sprzedaży oparte są na kosztach krańcowych.
W przypadku monopolu nie jest możliwe odtworzenie funkcji
podaży na podstawie samej krzywej kosztów.
 W przypadku doskonałej konkurencji krzywe podaży
przedsiębiorstwa i gałęzi oparte są na kosztach krańcowych.
Przy wyznaczaniu funkcji podaży w krótkim okresie odrzucamy
część krzywej kosztów krańcowych poniżej punktu A, a w długim
okresie – tę część krzywej k’, która leży poniżej punktu B.
s = k’
B
A
Krzywa podaży przedsiębiorstwa w Q
warunkach doskonałej konkurencji
krótki okres – krzywa podaży od pkt. A
długi okres – krzywa podaży od pkt. B
rosnące koszty
krańcowe – krótki
lub długi okres
S
S
stałe koszty krańcowe
– długi okres
Q
Krzywa podaży gałęzi wolnokonkurencyjnej
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz