Rola państwa w gospodarce w doktrynach neoliberalnych II połowy XX w-opracowanie

Rola państwa w gospodarce w doktrynach neoliberalnych II połowy XX w Neoliberalizm ( ang. neoliberalism ) to nurt w historii myśli ekonomicznej poddający krytyce dominujące od czasu wielkiego kryzysu teorie keynesowskie , postulujący powrót do zasad wolnego rynku i ograniczonej do minimum ingerencji państwa w gospodarkę . Kryzys gospodarki i nieefektywność interwencjonizmu państwowego przyczyniły się do odrodzenia liberalizmu gospodarczego. Stało się to kolejno w Wielkiej Brytanii - Margaret Thatcher, w Stanach Zjednoczonych - Ronald Reagan i Niemczech - Helmut Kohl. Polityka gospodarcza państwa powinna koncentrować się na stymulowaniu produkcji. Ingerencja państwa w gospodarkę winna ograniczać się do tworzenia sprzyjających warunków ramowych dla produkcji, czyli powinna polegać na ochronie sprawnego działania mechanizmu rynkowego. W neoliberalizmie można wyróżnić trzy szkoły: londyńska (von Hayek) - funkcją państwa jest stworzenie ram prawnych, dzięki którym państwo umożliwia jednostkom realizację rozmaitych dążeń; dopuszczalny zakres ingerencji państwa: powszechna opieka zdrowotna, oświata, własne przedsiębiorstwa na zasadach uczciwej konkurencji; polityka pieniężna - większa liczba ośrodków emisyjnych i postulat likwidacji monopolu państwa na emisję pieniądza.
amerykańska (chicagowska, monetaryzm; M. Friedman) - główna przyczyna inflacji to niewłaściwa emisja przez bank centralny; źródłem wszelkich zakłóceń funkcjonowania gospodarki kapitalistycznej jest interwencjonizm państwowy oraz błędna polityka monetarna, rynek sam najlepiej reaguje na zmianę warunków a zadaniem rządu jest określenie reguł gry a nie prowadzenie gry samemu; monetaryzm sprzeciwia się zbyt dużej podaży pieniądza na cele finansowania wydatków rządowych, co prowadzi do inflacji i wypierania inwestycji rządowych.
niemiecka (Encken) - ordo liberalizm; gospodarka jest układem elementów powiązanych więzami interesów, otoczonym przez szersze układy polityczne, religijne i społeczne; mogą występować tylko dwa krańcowe przypadki ostatecznego uporządkowania elementarnych układów gospodarczych: gospodarka rynkowa i gospodarka centralnie administrowana; Encken dowodził wyższości gospodarki wolnorynkowej a interwencjonizm traktował na równi z działalnością monopolów.
... zobacz całą notatkę