1.Teorie określające determinanty wzrostu gospodarczego:
teoria Keynsa - przedstawia determinanty od strony popytowej
teoria klasyczna - wyjaśnia determinanty wzrostu gospodarczego rozumiane jako czynniki dochodu narodowego. W Polsce Michał Kalecki stworzył teorię wyjaśniającą determinanty wzrostu dochodu narodowego, które pośrednio wpływają na dochód narodowy. Wyjaśnił wpływ czynników na dochód narodowy, a tym samym na wzrost gospodarczy.
Keyns wyjaśnił determinanty popytu globalnego. Pokazywał teorię, która miała mieć duże znaczenie praktyczne. Chodziło o pokazanie metod interwencji państwa w sytuacji, gdy gospodarka jest np. w fazie recesji. Jak państwo powinno stymulować procesy ożywienia gospodarczego, jakie działania może podejmować dla utrzymania tego wzrostu, który pojawia się w okresie ożywienia gospodarki.
2.Klasyczny cykl koniunkturalny i fazy tego cyklu są związane z grą sił popytu i podaży, ponieważ popyt ożywia gospodarkę. Dochód narodowy według Keynsa jest to popyt globalny. Jest to konsumpcja i oszczędności. Konsumpcja to popyt konsumpcyjny, oszczędności przeznaczone są na cele inwestycyjne. Zmiany dochodu narodowego zależą od zmian konsumpcji i zmian w oszczędnościach. Keyns pokazuje rolę inwestycji jako determinanta popytu. Wyjaśnia znaczenie inwestycji na zjawisko akceleracji, czyli przyśpieszenia w drodze inwestycji, a mechanizmem tego przyśpieszenia jest mnożnik inwestycyjny.
3.Rola inwestycji - w klasycznym cyklu koniunkturalnym występują fazy: ożywienie
rozkwit gospodarki
kryzys - recesja
We współczesnej gospodarce te fazy nie występują. Każdej fazie towarzyszy działanie inwestycji. Jest to działanie pozytywne, które sprzyja procesom ożywienia i kryzysu. W wyniku inwestycji powstaje produkcja. Gdy w fazie ożywienia pojawia się możliwość zwiększania produkcji w wyniku rosnącego popytu gospodarczego, to gospodarka na to zwiększenie odpowiada zwiększeniem zdolności produkcyjnych. Więc w fazie ożywienia gospodarce towarzyszą zwiększające się inwestycje przynajmniej do momentu wykorzystania istniejących zdolności produkcyjnych. Faza ożywienia gospodarczego to faza dużych inwestycji, które kreują zdolności produkcyjne. Nie ma wyhamowania na rozpoczęte inwestycje w momencie, kiedy popyt na wysokim poziomie nie wzrasta.
Inwestycje skutkują zdolnością produkcyjną umożliwiającą wprowadzenie na rynek nowych strumieni produkcji w momencie, gdy rynek nie ma już wielkiego zapotrzebowania. Efektem takiej sytuacji, kiedy popyt na wysokim poziomie nie wzrasta, a zdolności produkcyjne w wyniku inwestycji wzrastają, jest tworzenie się nadprodukcji, która oznacza niezrealizowaną część zdolności produkcyjnych, zawsze powoduje kryzys. .
Kryzys gospodarczy w klasycznym cyklu gospodarczym nazywa się kryzysem nadprodukcji, zbyt dużych zdolności produkcyjnych w stosunku do potrzeb rynkowych. Niewykorzystanie zdolności pogłębia się i kryzys nie zmniejsza swojego oddziaływania, aż do momentu recesji - nie występują tu w ogóle inwestycje (występuje podażowa rola inwestycji)
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)