Stan graniczny pod fundamentem. Rodzaje I stanu granicznego. Wykres zależność między obciążeniem fundamentu, a wielkością osiadań .
Mamy dwa stany graniczne:
I-wszy stan graniczny obejmuje nośność podłoża przy uwzględnieniu najkorzystniejszych układów obciążeń podstawowych i dodatkowych. II-i stan graniczny obejmuje odkształcenia podłoża gruntowego w konstrukcji budowli przy uwzględnieniu obciążeń podstawowych.
SG jest to stan podłoża grunt. po osiągnięciu ,którego uważa się że budowla lub jej element zagraża bezpieczeństwu albo nie spełnia wymagań użytkowych. SG jest to stan podłoża w którym w każdym pkt. danego obszaru występują naprężenia styczne równe wytrzymałości na ścinanie. Małe odkształcenia podłoża nie powoduję żadnych rys w konstrukcji a duże poważnie ją uszkadzają. Odkształcanie ośrodka gruntowego ilustruje obciążenie gruntu pojedynczym fund.
I faza- osiadanie proporcjonalne do nacisku II faza- częściowe uplastycznienie się gruntu pod fundamentem
III faza- wypieranie gruntu spod fundamentu w miarę zwiększania nacisku
W fundamencie sztywnym, pod jego krawędziami występują nieskończenie wielkie naprężenia nawet przy małych obciążeniach. Powoduje to wypieranie gruntu spod krawędzi do chwili, gdy naprężenia pod krawędzią zmniejszą się do wartości napr. krytycznego. W miarę wzrostu obciążenia ponad napr. krytyczne, obszar uplastycznienia gruntu rośnie i zachodzi pod fundament, co powoduje przyrost osiadania fundamentu.
Blok funf. zagłębiony poniżej powierzchni terenu zostaje stopniowo obciążony, jednocześnie z obciążeniem prowadzony jest pomiar osiadań fund. i odkształceń terenu obok niego w pkt:A. Jak widać z wykresu przyrost osiadań fundamentu i terenu w pkt:A w fazie pierwszej jest prawie proporcjonalny do przyrostu obciążenia gruntu (do nacisku). W fazie 2 następuje częściowe uplastycznienie gruntu. W fazie 3następuje przechył fundamentu na skutek wypierania gruntu spod niego w miarę zwiększania nacisku.
Do I stanu granicznego nośności możemy zaliczyć:
- wypieranie podłoża przez fundament lub przez całą budowlę,
- zsuw fundamentów lub podłoża wraz z całą budowlą,
- przesunięcie w poziomie posadowienia fundamentu lub w głębszych warstwach podłoża.
Przy obliczeniach I stanu granicznego, wartość obliczeniowa działającego obciążenia Qr powinna spełniać warunek: Qf - opór graniczny podłoża gruntowego przeciwdziałający temu obciążeniu, m - współczynnik korekcyjny, który należy przyjmować w granicach 0,7÷0,9 zależnie od metody obliczania Qf (dla metody B m=0,81)
W obliczeniach należy przyjąć najniekorzystniejsze warunki i stosować wartości obliczeniowe parametrów. W I stanie granicznym podstawowym parametrem decydującym o kształcie i wymiarach jest fund. jest nośność podłoża gruntowego. W I stanie granicznym prowadzimy analizę równowagi pomiędzy obciążeniem zewnętrznym działającym na fundament i takim doborze kształtu i głębokości posadowienia aby obciążenia nie przekroczyły obciążenia dopuszczalnego.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)