To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Roczniki (annales) notują pod datą roczną w krótkim komunikacie informacje o wydarzeniu interesującym wąski krąg odbiorców: dwór królewski, biskupów lub klasztor. Charakter tych zapisek jest różnorodny i w pewnym stopniu przypadkowy. Nierzadko rocznik jest dziełem kilku autorów nieznanych piszących jeden po drugim. Geneza rocznikarstwa tkwi w tablicach paschalnych (tabulae paschales), które służyły do ustalania daty świąt wielkanocnych od której zależy budowa kalendarza dla danego roku. Marginesy owych tablic stwarzały doskonały pretekst do notowania krótkich informacji o wydarzeniach zachodzących w poszczególnych latach. Tak powstałe notatki jakiś redaktor porządkował a w końcu kontynuował. Rocznikarstwo, którego początki sięgają VIII wieku przez związek z komputystyką wykazuje tendencję do wiązania informacji z dziejami ludzkości czerpiąc do tego materiał z dzieł Euzebiusza z Cezarei, Hieronima Augustyna i Orozjusza.
Jednym z najtrudniejszych zagadnień związanych z rocznikarstwem są dzieje utworu. Roczniki jako dzieła łatwe do kopiowania wędrowały po całej Europie przenoszone zwłaszcza przez mnichów przy okazji zakładania nowych klasztorów, a także przez misjonarzy. Wymieniały je także między sobą ówczesne ośrodki kulturalne. Stąd zazwyczaj rocznik nie jest dziełem nie tylko jednego autora ale nawet jednego środowiska. Dlatego też w polskich rocznikach można odnaleźć ślady rocznikarstwa nadreńskiego, bawarskiego i saskiego. Spośród najstarszych roczników wymienić należy: Annales s. Amandi, Annales regni Francorum, Annales Bertiani.
W annalistyce polskiej istotną rolę odegrał rocznik kapitulny krakowski dawny, którego dziś nie znamy. Z innych roczników należy wymienić: Rocznik świętokrzyski dawny, Rocznik wielkopolski, Rocznik kapitulny krakowski młodszy, Rocznik miechowski.
Kronika średniowieczna stawiała sobie analogiczne cele jak rocznik, z tym , że możliwości autorskie były tutaj większe. Również tutaj elementem porządkującym jest data roczna, ale temat jest o wiele bogatszy. Z punktu widzenia tematu kroniki dzielimy na uniwersalne i regionalne (lub narodowe).
kronika uniwersalna stawia sobie analogiczne cele jak historia - chce objąć dzieje całej ludzkości, jednak posługując się innymi środkami konwencji stylistycznej. Tutaj też najpełniejszy wyraz znajduje owa tendencja charakterystyczna dla historii kościelnej do demonstrowania dziejów zbawienia ludzkości. Kronika dokłada wiele starań aby pokazać genealogię poszczególnych ludów, zestawienia ich dziejów w jedną sekwencję chronologiczną. Wzorem dla kronikarstwa średniowiecznego stało się dzieło pt. Chronicoi Kanones Euzebiusza z Cezarei. Powstałe nie bez wpływów antycznych list konsulów ( fasti consulares). Długi szereg średniowiecznych kronikarzy otwiera Prosper z Akwitanii (Tiro) swą Chronicon.
(…)
… twórczości stał się Liber pontificalis czyli gesta papieży. Jest jednym z tych dzieł, które zyskały szerokie rozpowszechnienie - mogły wywierać duży wpływ na na pisarstwo europejskie. Ostateczną formę uzyskały w IX wieku. Piśmiennictwo polskie nie zna czystego przykładu gatunku gesta ale wiele takich cech ma kronika Galla Anonima, jak też Mistrza Wincentego.
Katalogi ( zwane także genealogiami) to dzieła…
… nawet po kilka katalogów. Najbardziej charakterystycznym katalogiem jest Flandria generosa, której początki sięgają X wieku, a także genealogia książąt Normandii sięgająca końca XI wieku. W Polsce katalog- genealogię napisał Gall Anonim w swej kronice. Szczególnie jednak w okresie rozbicia dzielnicowego powstają liczne katalogi możnych rodów (Łaskich, Ciołków).
Średniowiecze zapoczątkowało gatunki, które rozwinęły…
… - Zwierciadło saskie (Sachsenspiegel).
Państwa nowożytne rzadko zdobywały się na kodyfikację swych praw zmierzając jedynie do uporządkowania poszczególnych dziedzin. Poszczególne kraje niemieckie opracowały zaś kodeksy głównie już w XVII wieku ( zwłaszcza Austria - Theresiana oraz kodeks józefiński a także pruski - Landrecht).
Analogiczne zbiory kodyfikacyjne w Polsce to powstała w połowie XIII wieku Księga…
… na podstawie przywilejów lokacyjnych, Podstawowym źródłem prawa niemieckiego było Zwierciadło saskie.
W Polsce nigdy nie doszło do kodyfikacji prawa miejskiego, mimo podejmowanych prób. Zmianę w tym stanie rzeczy przyniosła dopiero ustawa o miastach królewskich z 1791 roku,
Ustawodawstwo kościelne aż do połowy IX wieku właściwie nie istniało jako ustawodawstwo odrębne, Jednak już od połowy IX wieku zaczynają…
… włączyła się w europejskie problemy dysput (koncyliaryzm i reformacja) miała własny problem - problem krzyżacki. Ostatecznie po sporach i konfliktach zbrojnych sprawa trafiła na forum międzynarodowe i to właśnie w formie polemiki. Jej filarami stały się traktaty Stanisława ze Skalbmierza - De bellis iustis, trzy traktaty o konflikcie polsko- krzyżackim Pawła Włodkowica..
Najważniejsze problemy…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)