Wyszyński i Gomułka - ich rozmowy (1957-1963) Obaj bardzo się różnili, ale mieli i wspólne cechy. Lubili dużo i długo mówić, pasjonowali się ekonomią i oszczędzaniem, obaj - na różny sposób - byli fanatyczni i ascetyczni, mieli silne osobowości, obawiali się Niemców i pragnęli uzyskania gwarancji RFN dla granicy między Polską a NRD na Odrze i Nysie Łużyckiej. Nie mogli jednak się porozumieć, bo Gomułka nie panował nad sobą, wpadał łatwo w złość, był bardzo w sobie zadufany, miał ograniczony umysł, wierzył, że dobro Polski to dobro socjalizmu i partii komunistycznej. Gotów był przelać krew, jeśli interes partii był zagrożony (masakra robotników na Wybrzeżu w grudniu 1970 r., w wyniku której stracił władzę). Pierwszy raz rozmawiali jeszcze w zgodzie, przed wyjazdem Wyszyńskiego do Rzymu w maju 1957 r., bo Gomułce zależało, żeby Wyszyński wysondował w Watykanie, czy da się zawrzeć konkordat (umowa międzynarodowa między Watykanem a jakimś państwem). W drugiej rozmowie, w styczniu 1958 r., uczestniczył też premier Cyrankiewicz, który podpisał rozkaz aresztowania Wyszyńskiego w 1953 r. Wyszyński tłumaczył Gomułce, że przemiana społeczeństwa przez komunistów nie musi się wiązać z ateizację i że w ten sposób komuniści odstręczają do siebie ludzi, więc oddalają te zmiany, do których dążą (równość, wyzwolenie itd.), ale to nie pomogło. Trzeci raz rozmawiali w styczniu 1960 r., Gomułka niby proponował Wyszyńskiemu współpracę, ale tak na prawdę chciał, żeby Kościół popierał partię uspokajając ludzi i nic w zamian nie dawał. Czwarta rozmowa, w kwietniu 1963 r., też nic nie dała, obaj dużo rozmawiali o nauce religii w parafiach (w 1961 r. ustawą sejmową komuniści usunęli ją ze szkół) i o sakramentach, bo komuniści też ich zabraniali, zwłaszcza partyjnym, milicjantom, wojskowym, Służbie Bezpieczeństwa (policja polityczna) itd. Gomułka bardzo napadał w przemówieniach na Wyszyńskiego, ale on mu nie odpowiadał. (Czaczkowska, s. 277-281, 288-289, 296-298, 303-306) 2. Wyjazd do Rzymu (maj 1957 r.) Wyszyński pojechał drugi raz do Rzymu, pierwszy raz był w 1951 r., po zawarciu Porozumienia. Nie dostał paszportu jak został kardynałem w 1952 r. Teraz odebrał kapelusz kardynalski i został proboszczem parafii rzymskiej Santa Maria in Trastevere (Matki Bożej na Zatybrzu). Papież był niezadowolony, kardynałowie w kurii tym bardziej, że był zbyt samodzielny, za bardzo ulegał komunistom w 1952/53 r. i w 1956/57 r. Z konkordatu nic nie wyszło, bo komuniści za dużo chcieli. (Czaczkowska, s. 281-286) 3. Represje (1958-1964 i dalej) Do czasu usunięcia ze stanowiska I sekretarza KPZR Nikity Chruszczowa, który w ZSRR przedłużył odwilż polityczną, ale okropnie walczył z Bogiem, komuniści doprowadzili przez represje do tych samych ograniczeń życia religijnego, co w czasach stalinowskich - tymi samymi metodami, ale skuteczniej. Jawnie od lipca 1958 r., kiedy zrobili
(…)
… i Głównego Zarządu Politycznego WP, służby więziennej) - agenci aparatu bezpieczeństwa - prokuratorzy, sędziowie, ławnicy, członkowie kolegiów karno-administracyjnych - funkcjonariusze administracji państwowej, zwłaszcza Ministerstwa Oświaty, Urzędu do Spraw Wyznań, Głównego Urzędu Cenzury - funkcjonariusze rad narodowych - posłowie - członkowie tzw. nomenklatury (czyli około 300 tys. osób, które piastowały…
… religii ze szkół (do 1961) - starali się kontrolowali naukę religii w parafiach (od 1961) - zlikwidowali niższe seminaria duchowne (1960) - zlikwidowali prowadzone przez zakony przedszkola, szkoły, sierocińce, świetlice, domy starców i chorych, zostawili tylko nieliczne, na ogół pod kontrolą Zrzeszenia Katolików „Caritas”, prowadzonego przez księży-patriotów - starali się kontrolować nauczanie kleryków w seminariach duchownych (1959) - zaczęli brać kleryków do wojska i specjalnie ich indoktrynować (od 1959) - zrobili rewizje i konfiskaty książek w bibliotekach kościelnych (1960) - nałożyli na instytucje kościelne bardzo wysokie podatki (1959) - kazali proboszczom prowadzić tzw. księgi inwentarza (1962), żeby łatwiej ściągać podatki - na nowo zorganizowali ruch księży-patriotów (1959) - zakazali budować…
… duszpasterskie związane z Wielką Nowenną i obchodami tysiąclecia chrztu Polski - inwigilowali i szykanowali wszystkich duchownych i wyróżniających się świeckich (perlustracja korespondencji, podsłuchy, obserwacja, donosy, preparowane plotki, oszczerstwa, itp.) - werbowali dużo agentów - cenzurowali wydawnictwa religijne - rozszerzyli ustawę o sztucznych poronieniach z 1956 r. (od 1959 r. - na życzenie matki…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)