Relatywizm moralny. Relatywizm aksjologiczny - pogląd stanowiący konsekwencję nonkognitywizmu - jeżeli nie można udowodnić zasadności sądu etycznego, to opowiedzenie się za takim czy innym poglądem w kwestii tego, co jest „dobre” stanowi akt wyboru, decyzji każdego podmiotu moralnego;
akceptacja takiego czy innego sądu etycznego stanowi wynik wyboru każdej osoby, to ważność takiego sądu pozostaje zrelatywizowana do jej własnych preferencji aksjologicznych
- stanowisko umiarkowane - sądy moralne mają charakter relatywny - nie można odnosić do nich kategorii prawdziwości i fałszywości, ani też ich konkluzywnie „udowadniać”
- stanowisko radykalne - sądy moralne w ogóle nie mogą podlegać racjonalnej dyskusji, bo nie istnieje metoda racjonalnego ich formułowania i uzasadniana (są jedynie wyrazem własnej postawy mówiącego)
- przeciwieństwem relatywizmu aksjologicznego jest absolutyzm - pewne normy i oceny moralne są obiektywnie i absolutnie „prawdziwe” i dlatego obowiązują każdego niezależnie od jego subiektywnych, aksjologicznych wyborów.
Relatywizm kulturowy - przyjmowane przez jednostkę sądy moralne stanowią pochodną kultury, w jakiej została ona ukształtowana;
Jednostki należące do odmiennych kultur posługują się odmiennymi zbiorami i hierarchiami wartości;
kategorie moralne mają sens wyłącznie na gruncie tej kultury, w jakiej zostały ukształtowanie;
nie ma kultur „lepszych” i „gorszych” w sensie moralnym
Relatywizm sytuacyjny - nie mam norm moralnych obowiązujących bezwzględnie w każdej sytuacji i bezwyjątkowo;
w przypadku konfliktów różnych obowiązków moralnych, zasada moralna może w pewnych sytuacjach zostać „przeważona” przez szczególne względy charakteryzujące daną sytuację.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)