To tylko jedna z 7 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
EGZAMIN 02.07.2011 - SOBOTA - GODZ 9.00
Część teoretyczna - ujęta w postaci testu jednokrotnego wyboru (15 pytań testowych): dobra odpowiedź +2; błędna odpowiedź -1; brak odpowiedzi 0 Część zadaniowa - zadania sytuacyjne - punktowane do 30 pkt. Np.: 3 zadania do 10 pkt.; zadania przerabiane na ćwiczeniach i te z wykładów; zadania jedno tematyczne np.: rozlicz produkcję pomocniczą, koszty wydziałowe na zlecenia; dotyczące ewidencji kosztów w 2 układach (zaksięguj w układzie rodzajowym i kalkulacyjnym); z kalkulacji koszów (podziałowa ze współczynnikami, zleceniowa, doliczeniowa); przyjęcie wyrobów do magazynu; z rachunku kosztów zmiennych
Max 60 pkt; 60% na zaliczenia (od 36 pkt)
WPROWADZENIE DO MODELU RACHUNKU KOSZTÓW ZMIENNYCH
Według kryterium rodzaju i zakresu rozliczania kosztów, rachunek kosztów dzieli się na:
Rachunek kosztów pełnych Rachunek kosztów zmiennych
Rachunek kosztów pełnych jest systematyczny rachunkiem kosztów, wykształcił się on historycznie jako pierwszy - jest uważany za tradycyjny system rachunku kosztów.
Ma on zastosowanie głównie przy kalkulacji historycznego kosztu wytwarzania produktów, wykorzystywany jest również przy sporządzaniu obligatoryjnych sprawozdań i ocenie rentowności produktów.
Jest on oparty na założeniu, że wszystkie koszty zostały poniesione w związku z wytworzeniem określonych produktów. Wycena wytworzonych wyrobów odbywa się na poziomie kosztów pełnych, to znaczy na poziomie kosztów bezpośrednich i pośrednich
Istnieją podstawowe ograniczenia zastosowania rachunku kosztów pełnych które wiążą się z:
Systematycznym spadkiem udziału kosztów bezpośrednich w kosztach całkowitych na rzecz wzrostu udziału kosztów pośrednich
Ze zmniejszaniem się możliwości pełnego wykorzystania zdolności produkcyjnych przedsiębiorstwa (zniekształcenie kosztu wytworzenia)
Rachunek kosztów zmiennych - powstał gdy przedsiębiorstwa zostały zmuszone przez otoczenie do przestawienia się z orientacji produkcyjnej na rynkową, gdzie nie produkcja, a sprzedaż są źródłem powodzenia przedsięwzięcia.
W rachunku kosztów zmiennych przyjmuje się założenie, że nie wszystkie koszty wytworzenia poniesione przez jednostkę gospodarczą są kosztami produktów, dlatego nie wszystkie koszty wytworzenia są rozliczane na produkty.
Istotą rachunku kosztów zmiennych jest więc założenie, że jedynie część kosztów wytworzenia produktów zależy od wielkości produkcji.
Rachunek kosztów zmiennych dzieli koszty na zmienne i stałe. Kosztami produktu są tylko koszty zmienne wytwarzania, natomiast koszty stałe wytwarzania nie są składnikiem zapasów produktów i zostają bezpośrednio przyporządkowane przychodom (odnoszone na wynik).
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)