Allport - zachowanie może być niekonsekwentne, ale przez ten fakt traci cechę. Człowieka poznaje się poprzez zamiary, a nie przez przeszłość. Zamiar obejmuje wszelkie ludzkie nadzieje, aspiracje, ambicje danej osoby. Jeżeli odkryjemy zamiary w wartości człowieka , to wtedy odkrywamy jego cechy. Rozpoznanie tego co jednostka zamierza zrobić jest kluczem aby zrozumieć jak zachowa się obecnie.
Motywacja -autonomia funkcjonalna, czynność , która dawniej służyła reakcji danej potrzeby może sama w sobie stawać się celem.
Np. pierwotnie myśliwy szedł na polowanie bo był głodny, z czasem ta potrzeba nabrała charakteru autonomii, samo po l owanie stało się celem, chociaż nie służyło pierwotnej potrzebie. Potrzeba pierwotna została oddzielona od potrzeby wtórnej.
Im bardziej człowiek oddala się od potrzeby, źródła, tym częściej większa w nim powstaje tęsknota. Przykład - marynarz, który przestał pływać otacza się symbolami morza , l ta wtórna potrzeba, tęsknota za morzem jest zupełnie inna niż pierwotna potrzeba zabezpieczenia egzystencji. Ten motyw wtórny stał się funkcjonalny autonomicznie. Dzięki mechanizmowi autonomii funkcjonalnej powstają nawyki. Nawyki - to co było pierwotnym źródłem, a może stać się przyjemnością.
Osoba dąży zawsze do realizacji różnych celów, potrzeb realizacji autonomii funkcjonalnej.
Proces autonomii prowadz i do powstawania nowych motywów. Pierwotny motyw wyzwala
nowe działania, które odkrywają nowe strefy rzeczywistości. Te strefy rzeczywistości staja
się źródłem dalszych motywacji.
Dwa rodzaje autonomii funkcjonalnej.
1 . Autonomia perseweracyjna. 2.Autonomia priopriacyjna. Autonomia perseweracyjna - obejmuje nałogi, ma charakter kołowy podobny do natręctw.
Autonomia priopriacyjna - rozwój zainteresowań, wartości, zamierzeń; nakazuje rozwój
człowieka.
Proprium - pojęcie „ja".
Nie można uchwycić osobowości, jeżeli się pominie "ja", lecz to "ja" jest obciążone różnymi
błędami , konotacjami . Obejmuje ono te wszystkie aspekty osobowości, które współtworzą
wewnętrzną całość osobowości i odznaczają się cechą bycia, w ł asnością podmiotu. W
proprium wchodzi poczucie w ł asnego ciała, ja cielesne. Tworzy strum i eń doznań płynący z
wnętrza organizmu. Daje poczucie tożsamości, gdzie istotne są interakcje z innymi ludźmi.
Ważny jest szacunek dla samego siebie. D l atego często ten aspekt przejawia się w postaci
egoizmu.
Inny aspekt proprium: ekstensja "ja" lub rozszerzenie "ja". W zakres tego "ja" wchodzi wiele
rzeczy, które człowiek może nazwać swoimi. W miarę rozwoju następuje poszerzenie
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)