Praca dotyczy psychologii głębi.
W pracy tej została przedstawiona psychologia głębi jako kierunek silnie zróżnicowany wewnętrznie. Opisano teorię Zygmunta Freuda jako początek nowego myślenia o człowieku i jego osobowości. W następnych częściach opisano psychologię analityczną C. G. Junga, psychologię indywidualną Alfreda Adlera oraz poglądy przedstawicielki neopsychoanalizy Karen Horney. W teoriach tych poszukiwano wspólnych mianowników, takich jak np. traktowanie nieświadomości jako ważnego czynnika determinującego życie ludzkie, oraz kwestii różniących te koncepcje.
W notatce poruszono zagadnienia takie jak: P.Janet, teoria mechanizmów podświadomych, metoda wolnych skojarzeń, struktura osobowości wg Freuda, id, ego, superego, proces pierwotny, proces wtórny, teoria libido, fazy tworzenia się popędu, popędy życia, popędy śmierci, mechanizmy obronne ego, świadomość. Ponadto, notatka zawiera informacje dotyczące zagadnień takich jak: przedświadomość, nieświadomość, wyparcie, projekcja, Carl Jung, psychologia analityczna, nieświadomość osobowa, nieświadomość zbiorowa, kolektywna, persona, anima, animus, cień, dynamika osobowości, psychologia indywidualistyczna, Alfred Adler, Karen Horney, lek podstawowy, neopsychoanaliza.
STRESZCZENIE
W pracy tej została przedstawiona psychologia głębi jako kierunek silnie zróżnicowany wewnętrznie. Opisano teorię Zygmunta Freuda jako początek nowego myślenia o człowieku i jego osobowości. W następnych częściach opisano psychologię analityczną C. G. Junga, psychologię indywidualną Alfreda Adlera oraz poglądy przedstawicielki neopsychoanalizy Karen Horney. W teoriach tych poszukiwano wspólnych mianowników, takich jak np. traktowanie nieświadomości jako ważnego czynnika determinującego życie ludzkie, oraz kwestii różniących te koncepcje.
Według „Słownika psychologii” Arthura S. Rebera (2000) psychologia głębi to „ogólny termin stosowany na określenie systemu psychologicznego który zakłada, że wyjaśnienie zachowania można znaleźć na poziomie nieświadomości. Klasycznymi przykładami są teorie Freuda i Junga, a wielu autorów stosuje ten termin jako bliski synonim psychoanalizy.” Praca przedstawiona poniżej ma na celu zanalizowanie psychologii głębi i spojrzenie na nią jako na kierunek silnie zróżnicowany wewnętrznie. Będziemy się tu posługiwać jej definicją zgodną z przedstawioną powyżej, pomijając w swych rozważaniach mniej istotne kierunki w myśli psychologicznej i humanistycznej, które spostrzegały nieświadomość jako bardzo ważny element ludzkiej psychiki (np. psychedeliczna koncepcja Groofa). Przedstawiona zostanie koncepcja Freuda, która zapoczątkowała rozwój idei nieświadomości na polu psychologii w XX wieku oraz stała się teorią często dyskutowaną, z której wyrosło wiele innych, chociaż z niej czerpiących koncepcji jak np. rozważania Junga czy Adlera. Celem tej pracy jest jednoczesne pokazania rozwoju psychologii głębi oraz wskazanie na jej rozwidlenia i wewnętrzne zróżnicowanie.
Źródeł psychoanalizy, czy psychologii głębi należy dopatrywać się w XIX wiecznych próbach leczenia schorzeń „nerwicowych” zwłaszcza histerii, głównie przez psychiatrów z francuskiej szkołę nansyjskiej i paryskiej, których metoda leczenia histerii za pomocą sugestii hipnotycznej była oparta o starsze teorie Mesmera czy Braida. Na tych podstawach P. Janet stworzył teorię mechanizmów podświadomych i otworzył drogę do pojmowania psychiki jako osobowości.
Ideę Janeta na początku XX wieku zac
(…)
…. Filogenetycznie patrząc jest to najbardziej pierwotna część, dziedziczona z pokolenia na pokolenie. Ono mieści w sobie wrodzone wyposażenie psychiczne łącznie z popędami i jest zbiornikiem energii psychicznej, z którego czerpią ego i superego. W id obowiązuje zasada redukcji napięcia, czyli zasada przyjemności - id nie toleruje wzrostu poziomu napięcia organizmu, zawsze dąży do wyładowania dodatkowej energii i powrotu do niskiego i stałego jej poziomu. Do realizacji zasady przyjemności id stosuje dwa procesy: czynności odruchowe i procesy pierwotne. Gdy mamy do czynienia z słabymi i prostymi formami pobudzenia organizm wykorzystuje czynności odruchowe takie jak mruganie czy kichanie w celu rozładowania energii. Procesy pierwotne służą temu samemu jednak są dużo bardziej złożone - działają tworząc obrazy przedmioty, których zadaniem jest usunięcie napięcia. Według Freuda marzenia senne są najlepszym przykładem procesów pierwotnych.
Sam proces pierwotny nie zredukują napięcia, tak jak wyobrażone jedzenie nie zredukuje poczucia głodu. Dzięki kontaktowi ze światem zewnętrznym pewna część id rozwinęła się oraz wyspecjalizowała i powstała z niej osobna struktura zwana ego, działająca pomiędzy id a superego…
… dynamiczną całość i tak, gdy np. mamy silne superego, id musi „szukać” bardzo delikatnych form aby wydostać się z przedświadomości i ujawnić się w zachowaniu. Id szuka luk w superego aby wyrazić swe potrzeby, a ślady tego, według Freuda, odnajdujemy w omyłkach językowych czy marzeniach sennych, do których psychoanaliza przykłada ogromną wagę. Jednak id musi zostać wyładowane, a gdy do tego dochodzi…
… na nazwanie przez krytyków Freuda, jego teorii teorią panseksualistyczną. W obliczu doświadczeń pierwszej wojny światowej, Freud wprowadził drugi rodzaj popędów: popędy śmierci (thanatos), które są w swej naturze destrukcyjne i wiążą się z pewnym pragnieniem śmierci występującym u każdego człowieka. Pragnienie takie wyrasta z założenia Freuda, że wszelkie procesy życiowe wykazują tendencje do powrotu…
… Adlera jest dążenie do mocy, które kształtuje się jako kompensacja kompleksu niższości, rozumianego jako ogólne poczucie niższości ze względu na określoną cechę. Każdy człowiek przeżywa kompleks niższości w okresie dzieciństwa co wiąże się tym, że dziecko jest zawsze słabsze od rodziców, a każda jednostka rodzi się jako słaba biologicznie i przez bardzo długi czas niezdolna do samodzielnego życia…
… twierdził, że styl życia jest wyznaczany przez to jaki kompleks niższości człowiek kompensuje. Jednak później to wytłumaczenie już go nie zadowalało. Wtedy właśnie odkrył twórczą siłę jaźni i podporządkował jej całą swoją koncepcję. Podstawowe założenie mówi, że ludzie sami budują swą osobowość z dwóch surowców: dziedziczności i doświadczenia. Twórcza jaźń wpływa na realny świat i przekształca jego wybrane…
…. Horney dążyła do wyeliminowania błędów zawartych w koncepcji Freuda, odrzucając wiele fundamentalnych pojęć z zakresu jego teorii jak id, ego, superego, lęk, kompleks Edypa czy „zazdrość o członek” determinującą psychikę kobiety. Jednak przy tej krytyce stwierdza, że największymi osiągnięciami Freuda, których wagi nie sposób przecenić jest sformułowanie następujących doktryn: determinizmu psychicznego…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)