A w środku są: klasyczna teoria psychoanalityczna autorstwa Zygmunta Freuda, biografia, metoda klasyczna, powstanie zaburzeń i chorób psychicznych, psychoanaliza a seksualność.
Klasyczna teoria psychoanalityczna - Zygmunt Freud
Zygmunt Freud (urodzony 6 maja 1856 w Freibergu na Morawach, teraz Příbor w Czechach - zmarł 23 września 1939 w Londynie) był austriackim neurologiem i psychiatrą. Uważa się go powszechnie za "ojca" jednego z najważniejszych kierunków we współczesnej psychologii -psychoanalizy, mimo że obecnie główny nurt tego kierunku odrzucił już właściwie większość oryginalnych koncepcji Freuda - zachował jednak jego metodę dociekania źródeł problemów psychicznych ludzi. Jakkolwiek Freud nie był filozofem w pełnym tego słowa znaczeniu, jego koncepcje funkcjonowania ludzkiego umysłu, odrzucające racjonalność ludzkich wyborów i zachowań na rzecz czynników irracjonalnych i emocjonalnych, wstrząsnęły środowiskiem filozofów i artystów końca XIX-tego i początku XX wieku. O wiele mniej znane są prace Freuda z neurologii i fizjologii seksu. Zajmował się on szczególnie porażeniem dziecięcym, oraz rozwijał i propagował tzw. naturalne techniki antykoncepcji. METODA KLASYCZNA
Pojęcie nieświadomości: podstawowe pojęcia Freuda; pojęcie wywiódł z obserwacji hipnotycznych. Każdy człowiek, to co myśli, czuje, prawdziwe powody są nieznane ( chyba że psychoanaliza); przyczyną naszego działania jest coś, czego my nie jesteśmy świadomi.
Gdy przychodzimy na świat, okazujemy nasze potrzeby psychiczne i fizyczne w sposób bezpośredni, nie wstydząc się ich. Tkwiące w nas dążenia do zaspokajania popędów - "zasadę przyjemności" - Freud nazwał id. Z wiekiem jednak uczymy się panować nad naszymi żądzami i budujemy własne ja, czyli ego. W ludzkiej psychice istnieje jeszcze trzecia "instalacja". Już w dzieciństwie stykamy się z wymaganiami moralnymi rodziców i świata zewnętrznego. I nawet gdy jesteśmy dorośli, towarzyszy nam echo tych moralnych wymagań i uprzedzeń. To Freud nazwą nadjaźnią, czyli superego.
Zatem:
· Ego - część· świadoma człowieka, nasze myśli tu i teraz;
· Superego - nieświadoma część· , pewne nawyki np. dobre wychowanie zaszczepione w młodości;
· Id -popędy - nieświadoma część· , z których najważniejszym jest libido (popęd seksualny).
Dynamikę osobowości określają zależności między id, ego i superego.
Z tych części największy wpływ na nas ma Id, a szczególnie popęd seksualny. Każdy dąży do zrealizowania tych popędów. Jednak nie zawsze każdy może. Słabsze jednostki nie mogą, więc popęd sublimują. Polega to na tym, że zaczynają zamieniać ten popęd w szeroko pojętą kulturę. Czyli na przykład zaczynają malować, stają się osobami duchownymi, czy naukowcami.
W tym ujęciu kultura staje się taką ucieczką od niemożności zrealizowania swego popędu.
Kulturę tworzą tacy, którzy nie mogą zrealizować libida. Lepiej kultury nie sublimować (
(…)
… społeczeństwa do tego stopnia, iż służy jako narzędzie do wyjaśniania takich zjawisk jak molestowanie seksualne dzieci, odmienne orientacje seksualne oraz seryjne zabójstwa. Krótko mówiąc trzeba cenić Freuda ponieważ sam stworzył dział medycyny a to nie rzadko się zdarza.
…
… polegająca na tym, że mamy jakiś uraz z młodości np. od rodziców.
Przykładów kompleksów jest dużo, ale tym się zajmuje się psychologia.
Takim kompleksem jest np. kompleks Edypa, który polega na tym, że zarówno chłopcy jak i dziewczynki są świadomi obecności swojego "rywala", którym jest rodzic tej samej płci. Próbują rozwiązać ten problem z różnym powodzeniem, najczęściej identyfikując się z "rywalizującym…
…) funkcjonują w sposób niezakłócony: nie rozwiązany zostaje kompleks Edypa i groźba kastracji okazuje się nieskuteczna w efekcie popędy cząstkowe nie ulegają organizacji w popęd genitalny.
W ten sposób popędy cząstkowe zostają niezorganizowane a obiekty preedypalne, które w typowym procesie rozwoju zostają zdeseksualizowane i zachowują jedynie status obiektów przygotowujących do normalnego aktu stają…
…, jest zdeterminowane przez to, co przydarzyło nam się w okresie dorastania, a co wpływa na bieg dorosłego człowieka. Do naszej podświadomości możemy dotrzeć miedzy innymi poprzez interpretacje naszych zachowań, a w szczególności marzeń sennych - które Freud traktował jako źródło bezpośredniego wglądu w nieuświadomioną część osobowości.
Freud wierzył, że zrozumienie procesów zachodzących we własnej podświadomości…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)