Psychologia fenomenologiczna i egzystencjalna

Nasza ocena:

5
Pobrań: 490
Wyświetleń: 1302
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Psychologia fenomenologiczna i egzystencjalna - strona 1 Psychologia fenomenologiczna i egzystencjalna - strona 2 Psychologia fenomenologiczna i egzystencjalna - strona 3

Fragment notatki:

Blok III - Psychologia fenomenologiczna i egzystencjalna 2. Pojęcie pola fenomenologicznego i jego składowe w interpretacji C. Rogersa Pole fenomenologiczne Stanowi indywidualny układ odniesienia, znany jedynie samej jednostce. Jest to doświadczenie obejmujące to, co się dzieje w obrębie organizmu, potencjalnie dostępne świadomości. Od pola fenomenologicznego (rzeczywistości subiektywnej) uzależnione jest zachowanie człowieka.
Osobowość wg Rogersa składa się z dwóch elementów. Są to: organizm i self (ja).
1. Organizm
Jest ujęty fenomenologicznie, a nie biologicznie. Jest siedliskiem wszelkich doświadczeń. Doświadczenia te są skomasowane na różnych poziomach (ciała, doznań, przeżyć) - od urodzenia do śmierci. Każde doświadczenie jest potencjalnie dostępne świadomości człowieka. Całość tego doświadczenia to właśnie pole fenomenologiczne. W polu fenomenologicznym kursuje świadomość; w zależności od tego, jakie jest to pole fenomenologiczne taka jest świadomość. Pole fenomenologiczne jest ciągłym punktem odniesienia. Pole z aktualnym otoczeniem tworzy całość. Aktualnie oddziałujące otoczenie może na to pole wpływać - uzupełniać je, modyfikować. Fakt doświadczenia jest dostępny świadomości. Ale nie oznacza to, że pole fenomenologiczne równa się polu świadomości. Możemy mieć takie doświadczenia, które nie są w danej chwili dostępne świadomości. Fakt, że doświadczenie jest dostępne oznacza, że do świadczenie jest dobrze symbolizowane. Pole fenomenologiczne obejmuje doświadczenia symbolizowane i niesymbolizowane:
a) d. symbolizowane - możemy je sobie uzmysłowić, nazwać, określić; jest dostępne świadomości
b) d. niesymbolizowane - mogą mieć wpływ na nasze zachowanie, mają charakter podprogowy (czyli wpływ pośredni na nasze zachowanie); są to doświadczenia, których nie zawsze jesteśmy świadomi
2. Ja (obraz-ja; self-concept)
Jest to część pola fenomenologicznego, która stopniowo wyodrębnia się z całości. „Ja” różnicuje się na 2 układy:
- ja realne (tak jak siebie widzę)
- ja idealne (taki, jaki chcę być)
pomiędzy ja a organizmem może dojść do niezgodności, która prowadzi do powstawania poczucia zagrożenia i niepokoju. Osoba o takiej niezgodności zachowuje się obronnie, jej sposób myślenia jest zawężony i sztywny.
3. Rozwój i jego niepowodzenie w interpretacji C. Rogersa (kongruencja jako podstawa prawidłowości rozwoju) Zrozumieć rozwój osobowości, to zrozumieć, że każdy z nas ma tendencje do realizacji siebie. Jeżeli nie otrzymuję szacunku od innych ludzi, następuje blokada rozwoju.
Każdy z nas ma stałe dążenie do rozwoju. Rogers twierdzi, że tendencja rozwojowa może przejawiać się jedynie wtedy, kiedy jednostka jasno spostrzega wybory stojące przed nią i nadaje im właściwą formę symboliczną. Jeśli osoba jest zdolna odróżniać zachowania o charakterze rozwojowym od zachowań regresywnych to zwykle wybiera rozwój, a nie regres. Jakie są warunki, aby człowiek rozwijał się w kierunku harmonijnym? Wg Rogersa istnieją 2 takie potrzeby: potrzeba uznania ze strony innych i potrzeba szacunku do siebie. Potrzeby te są bardzo silnie ze sobą związane. Im większe uznanie posiadam od innych tym większy szacunek mam dla siebie i w rezultacie następuje harmonijny rozwój.


(…)

…. Dlatego też psychologia egzystencjalna odrzuca przyczynowość, ponieważ uważa, że przyczynowość oznacza determinizm. Nie można przyjąć takiego determinizmu w życiu psychicznym, jaki obowiązuje w kontaktach przyrodniczych. Psychologia nie może się wzorować na takich naukach, musi mieć swoją metodę. A jest nią przede wszystkim fenomenologia - metoda badania doświadczeń.. Jeżeli nie istnieje przyczynowość, to mysi istnieć…
….
Żeby określić jakość życia , muszę określić jaka jest struktura egzystowania, co obejmuje to egzystowanie.
Cała struktura egzystencji ludzkiej opiera się na pojęciu „ Bycia w świecie” ( Dasein).
„Bycie w świecie „ jest egzystencja człowieka.
Dasein nie jest właściwością , czy atrybutem jednostki, ani też częścią jej bytu , jak ego u Freuda czy anima u Junga ; jest to całość egzystencji ludzkiej.
Dasein…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz