Przykłady łatwo rozpuszczalnych soli występujących w surowcach ceramicznych i skutki ich występowania w gotowych wyrobach.
Sole rozpuszczalne stanowią szczególnie szkodliwe domieszki glin; należą do nich:
Chlorek sodu NaCl, i siarczany: sodu, magnezu, potasu lub amonu. Pozostając w wypalonych wyrobach łatwo uwadniają się np. pod wpływem deszczu a następnie przy wysychaniu powodują powstawanie szpecących wykwitów i nalotów, a nawet uszkodzeń i zniszczeń konstrukcji ceglanych. Szczególnie niepożądane są: siarczan sodu (puszysty nalot - dopuszczalna zawartość w glinie 0,03%), siarczan potasu (szklisty nalot), siarczan magnezu (krystalizuje ze znaczącym zwiększeniem objętości). Siarczany mogą powstawać także podczas wypalania wyrobów ceramicznych, np. w piecach opalanych węglem bogatym w siarkę powstaje znaczna ilość dwutlenku siarki, zwiększająca się jeszcze, jeżeli w masie ceramicznej znajduje się piryt. Dwutlenek siarki z parą wodną daje kwas siarkawy, który reagując dalej z tlenkiem wapnia lub magnezu tworzy odpowiednie siarczany. Rozpuszczalne siarczany powstają też w wyniku reakcji tlenków siarki ze spalin z obecnymi w glinie krzemianami wapnia, magnezu, sodu i potasu. Na oddziaływanie soli rozpuszczalnych szczególnie narażone są ściany zewnętrzne, mury niedostatecznie izolowane od wody i wilgoci gruntowej, mury podlegające zaciekom z dachów, balkonów, gzymsów, itp.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)