WIOSNA Gry i zabawy ruchowe Znalazłam w stosunkowo niedawno wydanej „książeczce” opracowanej przez Słąwomira Rudzińskiego ( Wiosna. Gry i zabawy zuchowe cz.2 , wyd. Wing, Łódź 2000) rozdział z grami i zabawami ruchowymi na wiosnę. Wybrałam z niego te propozycje, które moim zdaniem są najciekawsze. Może przydadzą się Wam do pracy w gromadzie. Tym samym zachęcam do sięgnięcia do całej książki (znajdziecie w niej również gry i zabawy przyrodnicze, rowerowe, wielkanocne, w zuchówce, z rodzicami), jak również jej pierwszej części z przykładami gier i zabaw na zimę.
Leśny berek Zuchy ratują się przed goniącym je berkiem oparciem plecami o drzewo.
Przeprawa przez las
Część gromady ustawiamy jak drzewa w lesie, w szachownicę, wyznaczając jednakową odległość pomiędzy poszczególnymi zuchami. Pozostałe zuchy, po przyjrzeniu się, jak ustawione są „drzewa”, zawiązują sobie oczy i przedzierają się przez „las”, tak aby nie dotknąć „drzewa”. Zwyciężają zuchy, którym to się udało. Dla ułatwienia „drzewa” mogą ?szumieć?.
Str umyczek Jeden z zuchów zostaje początkiem strumyczka. Kogo dotknie, ten dołącza do niego (chwyta go za rękę). Tworzy się wąż. Osoba, która nie została złapana, staje się początkiem nowego strumyczka.
Szczupak i Karasie Uczestnicy (karasie) ustawiają się na jednej linii. Jeden z zuchów jest szczupakiem. Szczupak stara się kolejno schwytać karasie. Schwytany karaś zostaje również szczupakiem i pomaga dalej chwytać inne karasie. Liczba szczupaków ciągle się zwiększa. Sadzenie ziemniaków Ogrodnicy na wiosnę mają mnóstwo pracy. Muszą zajmować się siewem i sadzeniem roślin. Ustawiamy ogrodników szóstkami. Każdy ogrodnik trzyma w ręku ziemniaka. Na sygnał pierwszy z każdej szóstki biegnie na linię mety i „sadzi” swojego ziemniaka. Następnie wraca, dotyka kolejnego, który musi wykonać to samo zadanie. Zwyciężają ci ogrodnicy, którzy szybciej zasadzą ziemniaki. Wyścig raków i żabek Przyrodnicy bardzo dobrze znają zwierzęta wodne i ich zwyczaje. Zuchy ustawiają się w rzędach. Na hasło prowadzącego zuchy jak raki (na wszystkich kończynach, plecami do podłogi, tyłem) przemieszczają się do mety, a wracają skacząc jak żabki. Kolejny zuch z rzędu startuje dopiero wtedy, gdy poprzednik po swoim biegu dotknie go ręką. Wygrywa szóstka, która pierwsza ukończy wyścig. Żywioły i zwierzęta Wszystkie zuchy siedzą w kole, a jeden z szóstkowych stoi w środku z chustą na ręku. Na sygnał dany gwizdkiem przez drużynowego rzuca chustę do kogoś z siedzących, wywołując równocześnie jeden z czterech żywiołów: ziemię, wodę, powietrze i ogień. Zuch, do którego rzucono chustę, wymienia nazwę zwierzęcia żyjącego w wywołanym żywiole, np. ziemia - słoń, woda - wieloryb, powietrze - orzeł. Kto da błędną odpowiedź lub powtórzy wymienione zwierzę, zmienia środkowego. Drużynowy gwizdkiem narzuca tempo zabawy. Na hasło „ogień” wszyscy zamieniają się szybko miejscami, a zuch, dla którego zabrakło miejsca, pozostaje w środku i dalej prowadzi zabawę.
(…)
… z kolei stojącemu za nim zawodnikowi i tak dalej, aż ostatni zuch każdej szóstki przeleje wodę z pełnego do pustego garnuszka. Zwycięża ta szóstka, której zawodnicy najszybciej wykonali zadanie i najmniej rozlali wody. Nad prawidłowością prowadzenia zawodów czuwa komisja sędziowska.
Pogoń
Jeden zuch jest nietoperzem (ma zawiązane oczy), który poluje na ćmy (2-3 zuchy). Reszta dzieci łapie się za ręce i tworzy koło, które wyznacza teren polowania. Zadaniem nietoperza jest upolowanie uciekających owadów za pomocą echolokacji. W tym celu nietoperz wysyła sygnał, który „odbija się” od ciem i wraca do nietoperza ( na okrzyk nietoperza „hop” zuchy-ćmy odpowiadają „ćma”). Drużynowy powinien zwrócić uwagę, aby ćmy za każdym razem odpowiadały na sygnał nietoperza - nie mają wyboru, bo przecież to echo. Lokalizując ćmy, nietoperz musi je wszystkie upolować (dotknąć).
Wędrujące kwiaty
Zuchy losują kartki z nazwami kwiatów (każdą nazwę zapisujemy na dwóch kartkach) i siadają w kole. Jedna para zuchów wchodzi do środka i wywołuje nazwę jakiegoś kwiatu. W tym momencie zrywają się zuchy, które mają kartki z tą nazwą i biegną, aby zamienić się miejscami. W tym czasie zuchy stojące w środku starają się zająć…
… dobrze, to już dalej nie może wymieniać, choćby nawet widział prawdziwe 2 dalsze zmiany. GRA UCZY RZETELNOŚCI OBSERWACJI. Nawprost - nakrzyż Zastęp siedzi wkoło. Kilku między nimi wtajemniczonych w sekret gry. Zastępowy podaje sąsiadowi z prawej strony dwa ołówki, mówiąc "nawprost" - lub "nakrzyż" zależnie od tego, czy siedząc, trzyma nogi złożone jedna na drugą ("nakrzyż") - czy obok siebie ("nawprost") - robi…
…" wyskakują. Jeśli rozkaz "do wody" dany jest, gdy wszyscy są "w wodzie", nikt się nie rusza - i przeciwnie. Dwie omyłki wykluczają z gry. Kto zostaje ostatni - wygrywa. Rozrzucone sylaby Zastępowy pokazuje list, w którym sylaby każdego wyrazu są przestawione. Kto pierwszy odczyta list? List na bibule Kto pierwszy napisze odczytany przez zastępowego wyraz, lub krótkie zdanie, czytane od końca…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)