To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Przyczółki
Stosuje się dwa zasadnicze rodzaje przyczółków
— pełnościenne (masywne) (rys. 524a),
- zatopione (rys. 5.246). Charakterystyczną cechą przyczółków zatopionych jest to, że ich konstrukcją w znacznej części zakrywa nasyp przenikając w dolnej części przez konstrukcję przyczółka. Zastosowania tego typu konstrukcji:
- obniża parcie gruntu na przyczółek, korzystnie zmniejszając zużycie materiału potrzebnego do wybudowania go,
- nie korzystnie ogranicza dostępną przestrzeń użytkową pod konstrukcją, gdyż powoduje wydłużenie obiektu, przy spełnieniu określonych wymagań dotyczących światła poziomego obiektu.
W przyczółkach typu masywnego sytuacja jest odwrotna. Zastosowanie tego typu konstrukcji przyczółka pozwala na uzyskanie większego światła poziomego przy tej samej długości przęsła, ale równocześnie na wykonanie tego typu przyczółka potrzeba na ogół więcej materiału - większe są fundamenty, większe wymiary ma konstrukcja korpusu przyczółka. Większy też na ogół jest ich ogólny koszt. Nie świadczy to jednak, że ogólny koszt inwestycji z tego powodu musi być większy. Wzrost kosztu budowy przyczółka może bowiem rekompensować mniejszy koszt budowy krótszego przęsła skrajnego.
Zasadniczymi elementami przyczółka są (rys. 5.25):
- fundament,
- ściana przednia, w przyczółkach zatopionych przyjmująca formę rzędu słupów lub tarcz,
- ława podłożyskowa, która w przyczółkach zatopionych przyjmuje formę tzw. ocze-pu - belki zwieńczającej słupy,
- ciosy podłożyskowe,
- ścianka żwirowa,
- skrzydełka,
- płyta przejściowa.
Zadaniem fundamentu jest bezpieczne przeniesienie obciążeń na podłoże gruntowe. Konstrukcja fundamentu może być różna i zależy od nośności podłoża oraz od wielkości obciążenia (patrz opis fdara). Ściana przednia przyczółka pełni dwojakiego rodzaju funkcję - służy do przeniesienia obciążeń na fundament oraz utrzymuje w stateczności nasyp. Utrzymaniu stateczności nasypu służą również skrzydełka. W zależności od położenia skrzydełek w stosunku do osi trasy komunikacyjnej rozróżnia się skrzydełka równoległe, prostopadłe i ukośne (rys. 5.26). Skrzydełka mogą być zawieszone do korpusu przyczółka, stojące lub o konstrukcji mieszanej (rys. 5.99). Konstrukcja przyczółka zależy od jego wielkości, co ma bezpośredni związek m.in. z wysokością nasypu. Skrzydełka muszą być tak ukształtowane, by
były zagłębione minimum 1,0 m w nasyp.
Ława podłożyskowa zwieńcza korpus przyczółka. Na niej umieszczone są łożyska, które oparte są na tzw. ciosach podłożyskowych, obecnie żelbetowych kiedyś kamiennych (stąd pochodzi nazwa tego elementu podpory). W przyczółkach zatopionych ława podłożyskowa przyjmuje formę belki zwieńczającej słupy podpory i nosi nazwę oczepu. Nazwa ta przejęta została z podpór (jarzm) drewnianych. Zadaniem ławy podłożyskowej, poza wytworzeniem podparcia dla łożysk, jest przekazanie obciążenia na korpus przyczółka. Ława podłożyskowa powinna być zwieńczona gzymsem - tzw. kapinosem, któiy chroni korpus przyczółka przed ściekającą wodą, która może np. przedostać się przez nieszczelne urządzenie dylatacyjne.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)