To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Przekroje poprzeczne przęseł
Przystępując do ukształtowania mostu stalowego (o dźwigarach stalowych) w przekroju poprzecznym trzeba najpierw zdecydować się na rodzaj pomostu:
- niewspółpracującego z dźwigarami głównymi czy
- współpracującego z dźwigarami głównymi.
W pomostach niewspółpracujących ma miejsce hierarchiczne przekazywanie
obciążeń z nawierzchni na płytę pomostową, z płyty na belki podłużone (podłużni-ce), z belek podłużnych na belki poprzeczne (poprzecznice) i z belek poprzecznych na dźwigary główne. I chociaż wszystkie elementy są z reguły łączone ze sobą bez-
przegubowo, to chociaż z racji dużego zróżnicowania sztywności elementów pomostu w porównaniu ze sztywnością dźwigarów, współpracę tę można zaniedbać.
Druga grupa pomostów (z blach stalowych użebrowanych, czy żelbetowych zespolonych z dźwigarami) przejmuje obciążenia bezpośrednio na nie działające, ale również stanowi część dźwigarów głównych.
W wąskich mostach belkowych pełno ściennych najprostszy ustrój niosący składa się z dwóch dźwigarów głównych rozstawionych co 1,8 m - 4 m, na których bezpośrednio oparto płytę pomostową czy mostownice pomostu otwartego. Dla zapewnienia stateczności i przejęcia obciążeń poziomych działających prostopadle do osi przęsła układ może być wzbogacony o stężenia poziome (wiatrownice) i poprzeczne. To podstawowe dla mostów stalowych rozwiązanie oznaczono na rysunku 5.83 symbolem 1. W mostach o większej szerokości, stosując pomost niewspółpracujący, można zwiększyć liczbę dźwigarów przyjmując odstępy do 3 m (typ 2 na rys. 5.83) lub zwiększając odstęp do 5 - 7 m w układzie dwudźwigarowym można rozbudować pomost wprowadzając podłużnice i poprzecznice (typ 3). Wciągnięcie do współpracy pomostu pozwala na zwiększenie rozstawu dźwigarów (zmniejszenie liczby) bądź zwiększenie rozpiętości przęsła i ograniczenie stężeń. W mostach wielodźwi-garowych odstępy pomiędzy belkami mogą być przyjmowane do ok. 4 - 6 m (typ 4a), a w mostach dwudźwigarowych - do ok. 15 m (typ 5).
Blachy pionowe w dźwigarach można łączyć wspólnym pasem dolnym, uzyskując przekroje zamknięte o dużej sztywności skrętnej (4b, c, ci). Mosty dwudźwi-garowe przy rozstawie blach pionowych do 7 - 10 m można zamienić na ustroje skrzynkowe jednokomorowe (56, 5d) lub przy większej szerokości - belki jedno-ściankowe można zastąpić dźwigarami skrzynkowymi wąskimi o szerokości 1 - 2 m, ale również o szerokości 5 - 7 m przy rozstawie w świetle pomiędzy skrzynkami nawet rzędu 15 m.
Zmniejszenie wysokości konstrukcyjnej polegające na obniżeniu pomostu jest stosunkowo proste w mostach wąskich (głównie kolejowych). Na rysunku 5.83 podano przykład przekroju poprzecznego mostu z jazdą pośrednią (typ
(…)
… pomost współpracujący uzyskuje się przekroje kapeluszowe (8), korytkowe (9, 10) lub w formie powłoki otwartej (11). Zamknięcie blachą dolną przekroju kapeluszowego prowadzi do ustroju skrzynkowego (12a) o małej szerokości (2-3 m), jeżeli przęsło jest przewidziane pod jeden tor. Natomiast w celu ograniczenia wysokości konstrukcyjnej, dla mniejszych rozpiętości, szyny toczne można mocować do wsporników…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)