To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Henryk Sienkiewicz Henryk Adam Aleksander Pius Sienkiewicz herbu Oszyk, pseudonim Litwos (ur. 5 maja 1846 w Woli Okrzejskiej, zm. 15 listopada 1916 w Vevey w Szwajcarii) - polski powieściopisarz i publicysta; laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w roku 1905 za "całokształt twórczości". Jeden z najpopularniejszych pisarzy polskich przełomu XIX i XX wieku. Podczas powstania miał 16 lat. W powstaniu stracił bliskiego kuzyna. W czasie trwania powstania był uczniem warszawskiego gimnazjum. Aleksander Głowacki = Bolesław Prus herbu Prus (ur. 20 sierpnia 1847 w Hrubieszowie, zm. 19 maja 1912 w Warszawie) - polski pisarz i publicysta okresu pozytywizmu. Pod wpływem starszego brata Leona, działacza frakcji "czerwonych", Aleksander Głowacki w roku 1863, mając 16 lat, przerwał naukę w gimnazjum i wziął udział w powstaniu styczniowym. 1 września został ranny podczas potyczki we wsi Białki, oddalonej o 4 km od Siedlec. Dostał się do rosyjskiej niewoli, jednak ze względu na młody wiek oraz dzięki wstawiennictwu ciotki, po wyjściu ze szpitala pozwolono mu wrócić do Lublina i zamieszkać z rodziną. 20 stycznia 1864 roku Głowacki został aresztowany za udział w powstaniu. Od stycznia do kwietnia przebywał w więzieniu na Zamku Lubelskim. Sąd wojskowy pozbawił go szlachectwa, a także oddał pod opiekę wuja Klemensa Olszewskiego, gdyż opiekujący się dotychczas młodszym bratem Leon Głowacki cierpiał na nieuleczalną chorobę psychiczną. Po zwolnieniu z więzienia Aleksander kontynuował naukę w lubelskim gimnazjum, które ukończył ostatecznie 30 czerwca 1866 roku z wynikiem celującym. W 1871 roku przyjmuje pseudonim Bolesław Prus. Gdy wybucha powstanie, ma 15 lat. Ucieka z gimnazum i wstępuje do oddziału powstańczego. Bierze udział w powstaniu i zostaje ranny. Zostaje wzięty do niewoli, z której udaje mu się wydostać. Zostaje drugi raz aresztowany, z czasem zostaje wypuszczony. Jednak jego brat zapłacił wysoka cenę za powstanie - obłędem.
Prus u schyłku lat 60-tych pisał o swojej zmianie światopoglądowej po powstaniu.
Inni przedstawiciele polskiego pozytywizmu (także emigranci oraz zesłańcy na Sybir):
Powieściopisarze:
Adolf Dygasiński (1839-1902)
Ludwika Godlewska (1863-1901)
Wiktor Gomulicki (1848-1919)
Maria Rodziewiczówna (1863-1944)
Antoni Sygietyński (1850-1923)
Aleksander Świętochowski (1849-1938)
Gabriela Zapolska (1857-1921)
Poeci:
Maria Ilnicka (1825 lub 1827-1897)
Felicjan Faleński (1825-1910)
Aleksander Michaux (1839-1895)
Wacław Rolicz-Lieder
Dramaturdzy:
Michał Bałucki (1837-1901)
Józef Bliziński (1827-1893)
Edward Lubowski (1837-1923)
(…)
…)
Aleksander Michaux (1839-1895)
Wacław Rolicz-Lieder
Dramaturdzy:
Michał Bałucki (1837-1901)
Józef Bliziński (1827-1893)
Edward Lubowski (1837-1923)
Józef Narzymski (1839-1872)
Zygmunt Sarnecki (1837-1922)
Józef Szujski (1835-1883)
Aleksander Świętochowski (1849-1938)
Kazimierz Zalewski (1849-1919)
Krytycy i teoretycy literatury:
Piotr Chmielowski (1848-1904)
Ówczesne nastroje zawodu i rozgoryczenia…
… przez dyrektora Komisji Rządowej Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Aleksandra Wielopolskiego na mocy ukazu cesarza Aleksandra II.
Powstała na bazie rozwiązanej w 1862 Akademii Medyko-Chirurgicznej. Mieściła się w budynkach skasowanego w 1831 przez władze rosyjskie Uniwersytetu Warszawskiego. Jej rektorem został Józef Mianowski. Posiadała 4 wydziały:
- Prawa i Administracji
- Filologiczno-Historyczny…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)