To tylko jedna z 19 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
ZAJĘCIA 8- PEDAGOGIKA POZYTYWIZMU WARSZAWSKIEGO Główni przedstawiciele: Aleksander Świętochowski, Henryk Wernic, Piotr Chmielowski, Adolf Dygasiński, Bolesław Prus, Aniela Szycówna, S. Karpowicz. ALEKSANDER HENRYK ŚWIĘTOCHOWSKI (1849-1936 albo 38)
Polski pisarz, filozof, historyk, aforysta , krytyk i publicysta polityczny . Jeden z najwybitniejszych twórców polskiego pozytywizmu. Jego pseudonim to: Władysław Okoński, Poseł Prawdy , O. Remus, Oremus, Liber, Gezyasz, Nauczyciel . Studia na Wydziale Filologiczno-Historycznym w Warszawskiej Szkole Głównej .
Studia w Lipsku , gdzie uzyskuje doktorat z filozofii. Krótko pracował jako prywatny nauczyciel i tylko dwa lata zajmował się myślą pedagogiczną.
W 1871 roku rozpoczął działalność pisarza-publicysty od współpracy z „ Przeglądem Tygodniowym ” (gdzie ukazywały się głośne artykuły programowe polityczne i społeczne). Był rzecznikiem młodych pozytywistów, pochwalał pracę u podstaw i ideę pracy organicznej.
W latach 1878 -1902 redaktor „ Nowin ”. W 1881 r. założył tygodnik „ Prawda ”, który redagował do roku 1902 (słynne felietony „ Liberum veto ”). W latach 1908 - 1912 wydawał miesięcznik „ Kultura polska ”, następnie „ Humanista polski ”. Współpracował też w „ Myśli Narodowej ”. Oprócz artykułów społeczno-politycznych i krytycznoliterackich pisywał tam również felietony pod pseudonimem Poseł Prawdy. Poza publicystyką uprawiał też twórczość dramaturgiczną i nowelistyczną.
W latach 1906 - 1913 założył i kierował Towarzystwem Kultury Polskiej . Był gorącym rzecznikiem postępu, oświaty, kultury, walczył o równe prawa dla kobiet, Żydów, zwalczał konserwatyzm , wstecznictwo i klerykalizm . Prowadził batalie o wolność myśli, laicyzację szkoły i innych instytucji życia społecznego, walczył z klerykalizmem, nietolerancją, fanatyzmem, bigoterią.
Sławę zyskał jako wybitny działacz społeczno-oświatowy, za największe dzieło swojego życia w tej dziedzinie uważał powstanie jeszcze pod rozbiorami szkół rolniczych w Gołotczyźnie i Bratnem. Należał do czołowych ideologów i przywódców pozytywizmu warszawskiego.
Od 1912 roku aż do śmierci mieszkał w Gołotczyźnie, gdzie związał się wspólną ideą i głębszym uczuciem osobistym z Aleksandrą Bąkowską. Oboje założyli tu dwie szkoły (działalność w zakresie oświaty ludu). W 1908 roku powstała szkoła dla dziewcząt pod nazwą „ Ferma Praktyczna Gospodarstwa Domowego dla Dziewcząt ”. Po kłopotliwych zabiegach 15 stycznia 1913 roku udało się otworzyć szkołę pod symboliczną nazwą „ Bratne ”. Według Świętochowskiego każdy wychowanek szkoły był „
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)