To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Problemy nauki o przedsiębiorczości To jaka forma przedsiębiorczości jest eksponowana ma wpływ na określenie zadań z nią związanych. Przedsiębiorczość jest zjawiskiem zarówno indywidualnym jak i społecznym. Istotę przedsiębiorczości indywidualnej wyraża następujący wzór:
PI = f (M + C + D + W)
f - funkcja
M - motywacja do zachowania przedsiębiorczego
C - cechy osobowości sprzyjające przedsiębiorczości
D - działanie przedsiębiorcze wymagające określonych umiejętności
W -wiedza interdyscyplinarna ułatwiające działanie przedsiębiorcze
Istotę przedsiębiorczości społecznej wyraża następujący wzór:
PS = f (N + W + S + E +P)
N - nastawienie społeczne do przedsiębiorczości
W - wzory osobowe
S - polityka społeczna
E - podstawy mikro i makroekonomii
P - przepisy prawa
Według P. Drukera przedsiębiorczość jest cechą, sposobem zachowania się przedsiębiorcy pod którą rozumie się gotowość i zdolność do podejmowania i rozwiązywania w sposób twórczy i nowatorski nowych problemów; umiejętność przystosowania się do zmieniających się warunków. W powszechnym zaś znaczeniu przedsiębiorczość pojmowana jest jako cecha osobowości, zdolność do przejawiania inicjatywy, a także zaradności i umiejętności podejmowania wszechstronnych działań związanych z przystosowaniem się do reguł i wymogów gospodarki rynkowej.
Przedsiębiorczość możemy również określić jako proces tworzenia nowych wartości przy niezbędnym wysiłku i koniecznym czasie uwzględniając ryzyko finansowe, psychologiczne i społeczne w oczekiwaniu na możliwości osiągnięcia zysków materialnych.
Strumienie dochodów i wydatków gospodarstw domowych możemy przedstawić w następujący sposób:
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)