Problematyka „Psalmodii polskiej” Wespezjana Kochowskiego - ostatnie dzieło Kochowskiego, pisane psalmowymi wersetami. Składa się z 36 psalmów, napisanych w 1693 r. Inny tytuł: Trybut należyty wdzięczności wszystkiego dobrego Dawcy, Panu i Bogu albo Psalmodia polska, za dobrodziejstwa Boskie dziękująca. - psalm I mówi o wszechmocności boskiej
- psalm II mówi o samotności i wrogim nastawieniu wokół człowieka
- psalm III mówi o złożonej naturze człowieka
- psalm IV- opieka Boga nad człowiekiem
- psalm V- wprowadzenie w rozważania społeczne: pochodzenie narodu i państwa polskiego, - kolejne psalmy: rozbicie jedności narodowej przez herezje, opieka boska nad wolnością polską, aktualny stan państwa
- najważniejszy układ tematyczny: Bóg- jednostka- społeczeństwo Sarmacji. - Psalmodia była osobistym pamiętnikiem, jest to rozliczenie wewnętrzne z samym sobą, - najważniejsza jest Sarmacja- postrzegana jako kraj wyróżniony przez Boga. Analizuje sarmacką zbiorowość. Dostrzegał upadek warstwy szlacheckiej, zmniejszenie terytorium, osłabienie państwa, samowolę szlachecką.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)